ἐπιθυμητής: Difference between revisions
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
(T22) |
(13) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=ἐπιθυμητου, ὁ ([[ἐπιθυμέω]]), [[one]] [[who]] longs for, a craver, [[lover]], [[one]] [[eager]] for: κακῶν, [[Herodotus]] [[down]]. | |txtha=ἐπιθυμητου, ὁ ([[ἐπιθυμέω]]), [[one]] [[who]] longs for, a craver, [[lover]], [[one]] [[eager]] for: κακῶν, [[Herodotus]] [[down]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπιθυμητής]], ὁ (και θηλ. [[ἐπιθυμήτειρα]]) (Α) [[επιθυμώ]]<br /><b>1.</b> αυτός που επιθυμεί, που ορέγεται [[κάτι]] («[[τιμῆς]] ἐπιθυμηταί», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>(απολ.)</b> [[φίλος]], [[ακόλουθος]], [[οπαδός]] («πολλοὺς ἐπιθυμητὰς λαβών», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>3.</b> αυτός που ρέπει στις σαρκικές απολαύσεις, ο [[ακόλαστος]] («ἔθαψαν τὸν λαὸν τὸν ἐπιθυμητήν», ΠΔ). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:11, 29 September 2017
English (LSJ)
οῖ, ὁ,
A one who longs for or desires, νεωτέρων ἔργων Hdt.7.6; [δογμάτων] And.4.6; ἔργων Lys.12.90; τιμῆς, σοφίας, Pl.R.475b, etc.; φύσει πολέμου ἐ. Arist.Pol.1253a6; κακῶν 1 Ep.Cor.10.6; ἀλλοτρίων BGU531 ii 22 (ii A.D.). 2. abs., lover, follower, X.Mem.1.2.60. b. one who lusts, LXX Nu.11.34.
German (Pape)
[Seite 943] ὁ, der Begehrende, Wünschende; νεωτέρων ἔργων Her. 7, 6; Andoc. 4, 6; σοφίας Plat. Rep. V, 475 b; καὶ ἐραστής Legg. I, 643 e; Liebhaber, Anhänger, Xen. Mem. 1, 2, 60.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 qui désire, partisan de, amateur ou ami de;
2 disciple.
Étymologie: ἐπιθυμέω.
English (Strong)
from ἐπιθυμέω; a craver: + lust after.
English (Thayer)
ἐπιθυμητου, ὁ (ἐπιθυμέω), one who longs for, a craver, lover, one eager for: κακῶν, Herodotus down.
Greek Monolingual
ἐπιθυμητής, ὁ (και θηλ. ἐπιθυμήτειρα) (Α) επιθυμώ
1. αυτός που επιθυμεί, που ορέγεται κάτι («τιμῆς ἐπιθυμηταί», Πλάτ.)
2. (απολ.) φίλος, ακόλουθος, οπαδός («πολλοὺς ἐπιθυμητὰς λαβών», Ξεν.)
3. αυτός που ρέπει στις σαρκικές απολαύσεις, ο ακόλαστος («ἔθαψαν τὸν λαὸν τὸν ἐπιθυμητήν», ΠΔ).
