κοτυλίσκος: Difference between revisions

From LSJ

Ἐν γὰρ γυναιξὶ πίστιν οὐκ ἔξεστ' ἰδεῖν → Vix feminarum in genere reperies fidem → Bei Frauen lässt sich Treue nämlich nicht erspäh'n

Menander, Monostichoi, 161
(Bailly1_3)
(21)
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> coupe sacrée aux fêtes de bacchus;<br /><b>2</b> sorte de gâteau.<br />'''Étymologie:''' [[κοτύλη]].
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> coupe sacrée aux fêtes de bacchus;<br /><b>2</b> sorte de gâteau.<br />'''Étymologie:''' [[κοτύλη]].
}}
{{grml
|mltxt=[[κοτυλίσκος]], ὁ (Α)<br /><b>1.</b> μικρό [[ποτήρι]]<br /><b>2.</b> [[είδος]] πίτας<br /><b>3.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> [[κοίλωμα]] στο οποίο έριχναν το [[αίμα]] τών ζώων που θυσίαζαν.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κοτύλη]] <span style="color: red;">+</span> υποκορ. κατάλ. -<i>ίσκος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>αστερ</i>-<i>ίσκος</i>, <i>ορμ</i>-<i>ίσκος</i>)].
}}
}}

Revision as of 07:25, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κοτυλίσκος Medium diacritics: κοτυλίσκος Low diacritics: κοτυλίσκος Capitals: ΚΟΤΥΛΙΣΚΟΣ
Transliteration A: kotylískos Transliteration B: kotyliskos Transliteration C: kotyliskos Beta Code: kotuli/skos

English (LSJ)

ὁ, Dim. of κοτύλη,

   A little cup, Ar.Fr.380, etc.:—also κοτυλ-ίσκη, ἡ, Pherecr.69; κοτυλ-ίσκιον, τό, Ar.Ach. 459.    II a kind of cake, Heracleo ap.Ath.14.647b.    III pit used for sacrificing to Earth, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

κοτῠλίσκος: ὁ, ὑποκορ. τοῦ κοτύλη, μικρὸν ποτήριον, Ἀριστοφ. παρ’ Ἀθην. 479C, κτλ.· ὡσαύτως κοτυλίσκη, ἡ, Φερεκρ. ἐν «Κοριαννοῖ» 3, 4· -ίσκιον, τό, Ἀριστοφ. Ἀχ. 459. ΙΙ. εἶδος πλακοῦντος, Ἀθήν. 647Β. ΙΙΙ. «βόθρος εἰς ὃν τὸ αἷμα τῶν τῇ γῇ θυομένων ἐνέβαλλον» Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 coupe sacrée aux fêtes de bacchus;
2 sorte de gâteau.
Étymologie: κοτύλη.

Greek Monolingual

κοτυλίσκος, ὁ (Α)
1. μικρό ποτήρι
2. είδος πίτας
3. (κατά τον Ησύχ.) κοίλωμα στο οποίο έριχναν το αίμα τών ζώων που θυσίαζαν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοτύλη + υποκορ. κατάλ. -ίσκος (πρβλ. αστερ-ίσκος, ορμ-ίσκος)].