φιλόκνισος: Difference between revisions
ξένῳ δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι → it's better for a stranger to keep silence than to shout (Menander)
(Bailly1_5) |
(45) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>ος, ον :<br />qui aime à être frotté, chatouillé.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[κνίζω]].<br /><span class="bld">2</span>ος, ον :<br />qui aime l’odeur de la graisse des viandes rôties.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[κνῖσα]]. | |btext=<span class="bld">1</span>ος, ον :<br />qui aime à être frotté, chatouillé.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[κνίζω]].<br /><span class="bld">2</span>ος, ον :<br />qui aime l’odeur de la graisse des viandes rôties.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[κνῖσα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />-ον, ΜΑ<br />αυτός που χαίρεται με την [[κνίσα]], τον αχνό και την [[οσμή]] τών ευωχιών.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κνισος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κνῖσα]]), <b>πρβλ.</b> <i>πολύ</i>-<i>κνισος</i>].———————— <b>(II)</b><br />-ον, Α<br />αυτός που του αρέσουν τα ερωτικά γαργαλίσματα, [[λάγνος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κνισος</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. αορ. <i>κνῐσ</i>- του [[κνίζω]], -<i>ομαι</i> «[[ερεθίζω]], [[γαργαλώ]]»)]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:50, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (κνίζω)
A fond of pinching, prurient, AP11.7 (Nic. or Nicarch.).
φῐλό-κνῑσος, ον,
A delighting in the savour of banquets, Nonn.D.19.179.
German (Pape)
[Seite 1281] gern kneipend, neckend, schäkernd, bes. Freund verliebter Neckereien, Nicand. 1 (XI, 7).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόκνῐσος: -ον, (κνίζω) ὁ ἀγαπῶν τὰ γαργαλίσματα, λάγνος, Ἀνθ. Παλατ. 11. 7.
French (Bailly abrégé)
1ος, ον :
qui aime à être frotté, chatouillé.
Étymologie: φίλος, κνίζω.
2ος, ον :
qui aime l’odeur de la graisse des viandes rôties.
Étymologie: φίλος, κνῖσα.
Greek Monolingual
(I)
-ον, ΜΑ
αυτός που χαίρεται με την κνίσα, τον αχνό και την οσμή τών ευωχιών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -κνισος (< κνῖσα), πρβλ. πολύ-κνισος].———————— (II)
-ον, Α
αυτός που του αρέσουν τα ερωτικά γαργαλίσματα, λάγνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -κνισος (< θ. αορ. κνῐσ- του κνίζω, -ομαι «ερεθίζω, γαργαλώ»)].
