φοινικοῦς: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
(Bailly1_5) |
(45) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆ, οῦν :<br />d’un rouge de pourpre, écarlate.<br />'''Étymologie:''' [[φοῖνιξ]]¹. | |btext=ῆ, οῦν :<br />d’un rouge de pourpre, écarlate.<br />'''Étymologie:''' [[φοῖνιξ]]¹. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />-ῆ, -οῦν, και ασυναίρ. τ. [[φοινίκεος]], -έα, -εον, και φαινικοῡς, -οῡν, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει βαθυκόκκινο [[χρώμα]], [[πορφυρός]]<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φοινικοῡν</i><br />το βαθυκόκκινο [[χρώμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φοῖνιξ]] (Ι), -<i>οίνικος</i> «πορφυρό [[χρώμα]]» <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>οῦς</i> / -<i>εος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>χρυσ</i>-<i>οῦς</i> / -<i>έος</i>). Η λ. μαρτυρείται και στη Μυκηναϊκή στον τ. του θηλ. <i>ponikea</i>].———————— <b>(II)</b><br />-οῦσα, -οῦν, Α<br /><b>βλ.</b> [[φοινικόεις]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:51, 29 September 2017
English (LSJ)
ῆ, οῦν,
A v. φοινίκεος.
German (Pape)
[Seite 1296] οῦντος, ὁ, = φοινικών, Palmenwald, D. Sic. 3, 42. οῦσσα, οῦν, zsgzgn statt φοινικόεις, w. m. s. ῆ, οῦν, zsgzgn statt φοινίκεος, Xen. u. A.; vgl. Lob. Phryn. 148.
Greek (Liddell-Scott)
φοινικοῦς: -ῆ, -οῦν, ἴδε φοινικόεις
French (Bailly abrégé)
ῆ, οῦν :
d’un rouge de pourpre, écarlate.
Étymologie: φοῖνιξ¹.
Greek Monolingual
(I)
-ῆ, -οῦν, και ασυναίρ. τ. φοινίκεος, -έα, -εον, και φαινικοῡς, -οῡν, Α
1. αυτός που έχει βαθυκόκκινο χρώμα, πορφυρός
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φοινικοῡν
το βαθυκόκκινο χρώμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φοῖνιξ (Ι), -οίνικος «πορφυρό χρώμα» + κατάλ. -οῦς / -εος (πρβλ. χρυσ-οῦς / -έος). Η λ. μαρτυρείται και στη Μυκηναϊκή στον τ. του θηλ. ponikea].———————— (II)
-οῦσα, -οῦν, Α
βλ. φοινικόεις.
