ἅλαδε: Difference between revisions
ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
(2) |
(2) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἅλαδε]] <b>επίρρ.</b> (Α)<br />[[προς]] τη [[θάλασσα]], στη [[θάλασσα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἅλς</i> <span style="color: red;">+</span> επίρρ. κατάλ. -<i>δε</i>). | |mltxt=[[ἅλαδε]] <b>επίρρ.</b> (Α)<br />[[προς]] τη [[θάλασσα]], στη [[θάλασσα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἅλς</i> <span style="color: red;">+</span> επίρρ. κατάλ. -<i>δε</i>). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἅλᾰδε:''' [ᾰλ], επίρρ. του <i>ἅλς</i>, προς ή στην [[θάλασσα]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· επίσης <i>εἰςἅλασε</i>, σε Ομήρ. Οδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:52, 30 December 2018
English (LSJ)
[ᾰλ], Adv., (ἅλς)
A to or into the sea, Il.1.308, Epicur.Fr.194, etc.; εἰς ἅλαδε Od.10.351. II ἅλαδεμύσται, name of the second day of the Eleusinian mysteries, 16th Boedromion, Polyaen.3.11.2, cf. IG1.53a35, 2.385d20.
German (Pape)
[Seite 88] zum Meere hin, in's Meer. Hom. u. folg. D.; εἰς ἅλαδε Od. 10, 351; – ἅλαδε μύσται der zweite Tag des Eleusinischen Festes, Polyaen. 3, 11, 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἅλᾰδε: [ᾰ], ἐπίρρ. (ἅλς) πρὸς ἢ εἰς τὴν θάλασσαν, Ἰλ. Α. 308, κτλ.· ὡσαύτως, εἰς ἅλαδε, Ὀδ. Κ.351 ΙΙ. «Ἅλαδε μύσται», τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας ἡμέρας τῶν Ἐλευσινίων μυστηρίων, ἡ ἕκτη καὶ δεκάτη τοῦ Βοηδρομιῶνος, Πολύαιν. 3. 11, 2.
French (Bailly abrégé)
adv.
et εἰς ἅλαδε;
à la mer, en mer avec mouv.
Étymologie: ἅλς¹, -δε.
English (Autenrieth)
seaward, into the sea; with εἰς, Od. 10.351.
Spanish (DGE)
(ἅλᾰδε)
• Prosodia: [ᾰ-]
adv. hacia el mar, al mar, Il.1.308, εἰς ἅλαδε Od.10.351, τōν πυλōν <ι> ἅ. ἐ[χ] σελαύνοσιν οἱ μύσται de las puertas por las que los iniciados se abalanzan en dirección al mar, IG 13.84.35 (V a.C.), cf. 22.847.20 (III a.C.), en la frase Ἅλαδε μύσται usado como n. del 16 de Boedromión, segundo día de los misterios de Eleusis, Polyaen.3.11.2, Hsch.
Greek Monolingual
ἅλαδε επίρρ. (Α)
προς τη θάλασσα, στη θάλασσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἅλς + επίρρ. κατάλ. -δε).
Greek Monotonic
ἅλᾰδε: [ᾰλ], επίρρ. του ἅλς, προς ή στην θάλασσα, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· επίσης εἰςἅλασε, σε Ομήρ. Οδ.
