ἀφάλλομαι: Difference between revisions

From LSJ

οὖρος ὀφθαλμῶν ἐμῶν αὐτῇ γένοιτ' ἄπωθεν ἑρπούσῃ → let a fair wind be with her as she goes from my sight, let her go as quick as may be

Source
(7)
(3)
Line 24: Line 24:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἀφάλλομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[πηδώ]], [[αναπηδώ]]<br /><b>2.</b> αντανακλώμαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αφ</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>απο</i>) <span style="color: red;">+</span> [[άλλομαι]] «[[αναπηδώ]], [[σκιρτώ]], τινάζομαι»].
|mltxt=[[ἀφάλλομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> [[πηδώ]], [[αναπηδώ]]<br /><b>2.</b> αντανακλώμαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αφ</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>απο</i>) <span style="color: red;">+</span> [[άλλομαι]] «[[αναπηδώ]], [[σκιρτώ]], τινάζομαι»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀφάλλομαι:''' μέλ. <i>-αλοῦμαι</i>, αόρ. αʹ <i>-ηλάμην</i>· Επικ. μτχ. αορ. βʹ <i>ἀπάλμενος</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[πηδώ]] [[μακριά]] ή από [[κάτι]], ἐκ [[νεώς]], σε Αισχύλ.· <i>ἀφήλατο</i>, ανεπήδησε, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[αναπηδώ]], σείομαι, σε Ανθ.
}}
}}

Revision as of 18:36, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀφάλλομαι Medium diacritics: ἀφάλλομαι Low diacritics: αφάλλομαι Capitals: ΑΦΑΛΛΟΜΑΙ
Transliteration A: aphállomai Transliteration B: aphallomai Transliteration C: afallomai Beta Code: a)fa/llomai

English (LSJ)

aor. inf.

   A ἀφάλασθια Ael.VH6.14; Ep. aor. part. ἀπάλμενος Bion Fr.10.15:—spring off or down from, πήδημα κοῦφον ἐκ νεὼς ἀφήλατο A.Pers.305; ἐπὶ τὴν κεφαλὴν . . ἀφήλατο jumped off on to his head, Ar.Nu.147; ἀφαλόμενος τοῦ ἵππου Plu.Caes.27, cf. Ael. l.c.; of a river, τῆς πέτρας πλεῖον ἢ στάδιον ἀ. τὴν καταφοράν Plb.10.48.5.    2 jump, bound, of a quick pulse, Ruf.Syn.Puls.7.5.    II rebound, glance off, ἀπὸ τῶν λείων Arist. de An.420a22; πέτρου Nic. Th.906: abs., AP9.159; to be reflected, πῦρ ἀπὸ πυρός Plu.2.931b.

German (Pape)

[Seite 406] ab-, wegspringen, πήδημα κοῦφον ἐκ νεὼς ἀφήλατο, leichten Sprungs sprang er aus dem Schiff, Aesch. Pers. 297; Ar. Nubb. 148 u. Sp.; ἀφαλόμενος τοῦ ἵππου Plut. Caes. 27; abprallen, Nic. Tier. 907; vom Lichte Plut. de fac. orb. lun. 16.

Greek (Liddell-Scott)

ἀφάλλομαι: μέλλ. -αλοῦμαι, μετ’ Ἐπικ. ἀορ. ἀπάλμενος Βίων 4. 15· ἅλλομαι, πηδῶ ἀπό τινος, ἐπί τι, πήδημα κοῦφον ἐκ νεώς ἀφήλατο, ὅμοιον τῷ πήδημα πηδᾶν, Αἰσχύλ. Πέρσ. 305· ἐπί τὴν κεφαλὴν τὴν Σωκράτους ἀφήλατο (ἡ ψύλλα), ἀπεπήδησε καὶ ἐκάθισεν εἰς τὴν κεφ., κτλ., Ἀριστοφ. Νεφ. 147· ἀφ’ ἵππου Πλουτ. Καῖσ. 27. ΙΙ. ἀποπάλλομαι, ἀπό τῶν λείων Ἀριστ. π. Ψυχ. 2. 8, 11, πρβλ. Νικ. Θ. 906, Ἀνθ. Π. 9. 159· ἀντανακλῶμαι, ἐπὶ φωτός, Πλούτ. 2. 931D.

French (Bailly abrégé)

f. inus., ao. ἀφηλάμην, ao.2 ἀφηλόμην, pf. inus.
sauter ou bondir de, jaillir de, gén. ou ἐξ ou ἀπό τινος.
Étymologie: ἀπό, ἅλλομαι.

Spanish (DGE)

• Morfología: [aor. part. ép. ἀπάλμενος Bio Fr.13.15, tem. ἀφαλόμενος Plu.Caes.27]
1 saltar, dar un salto ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ... ἀφήλατο Ar.Nu.147, ἀφαλόμενος τοῦ ἵππου desmontando Plu.l.c., cf. Ael.VH 6.14, Vit.Aesop.G 10, τῆς γῆς ἀφαλλόμενος dando un salto desde el suelo Plu.2.1069f, ἀφήλαντο ... κουφότατα saltaron (de las naves) de la manera más ágil Agath.3.20.7, fig. λῃστῇ ... ἀφαλλομένῳ ἐκ πόλεως εἰς πόλιν LXX Si.36.26, de un río τῆς πέτρας ... πλεῖον ἢ στάδιον ἀφάλλεσθαι dar un salto del precipicio de más de un estadio Plb.10.48.5, c. ac. int. πήδημα κοῦφον ἐκ νεὼς ἀφήλατο dio un salto ligero de la nave A.Pers.305.
2 acelerarse, agitarse de un pulso rápido, Ruf.Syn.Puls.7.5.
3 rebotar τὰ ἀφαλλόμενα ἀπὸ τῶν λείων los objetos que rebotan sobre las superficies lisas Arist.de An.420a22, σόλος ... πέτρου ἀφαλλόμενος la pesa de hierro rebotando en una piedra Nic.Th.906, ὀστέον ὡς ... ἔπληξεν, ἀφήλατο AP 9.159
reflejarse οὐδ' ἔστι ... πῦρ ἀπὸ πυρὸς ἀφαλλόμενον νοῆσαι ῥᾴδιον ni es fácil comprender que el fuego sea reflejado por el fuego Plu.2.931b, φῶς ... ἀφαλλόμενον καὶ τρομῶδες Sch.Arat.845.

Greek Monolingual

ἀφάλλομαι (Α)
1. πηδώ, αναπηδώ
2. αντανακλώμαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο) + άλλομαι «αναπηδώ, σκιρτώ, τινάζομαι»].

Greek Monotonic

ἀφάλλομαι: μέλ. -αλοῦμαι, αόρ. αʹ -ηλάμην· Επικ. μτχ. αορ. βʹ ἀπάλμενος·
I. πηδώ μακριά ή από κάτι, ἐκ νεώς, σε Αισχύλ.· ἀφήλατο, ανεπήδησε, σε Αριστοφ.
II. αναπηδώ, σείομαι, σε Ανθ.