ἰσόγαιος: Difference between revisions
δι' ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος → he marched on without finding any enemy, his route lay through a country bare of enemies
(18) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἰσόγαιος]], -ον, Α αττ. τ. [[ἰσόγεως]], -ων και <b>επιγρ.</b> ἰσόγειως, -ων (ΑΜ)<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται στην [[ίδια]] [[επιφάνεια]] με τη γη «τὰς γὰρ θαλὰσσας ἰσογαίους καὶ ἰσοπέδους [[οἶδα]]», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>2.</b> (ο αττ. τ.) [[ἰσόγεως]]<br />στο ίδιο ύψος με το [[έδαφος]], [[ισόγειος]], [[ισόπεδος]] («τέμνειν ἰσόγεων», Θεόφρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἰσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>γαιος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>γαῑα</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μεσό</i>-<i>γαιος</i>, <i>φιλό</i>-<i>γαιος</i>]. | |mltxt=[[ἰσόγαιος]], -ον, Α αττ. τ. [[ἰσόγεως]], -ων και <b>επιγρ.</b> ἰσόγειως, -ων (ΑΜ)<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται στην [[ίδια]] [[επιφάνεια]] με τη γη «τὰς γὰρ θαλὰσσας ἰσογαίους καὶ ἰσοπέδους [[οἶδα]]», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>2.</b> (ο αττ. τ.) [[ἰσόγεως]]<br />στο ίδιο ύψος με το [[έδαφος]], [[ισόγειος]], [[ισόπεδος]] («τέμνειν ἰσόγεων», Θεόφρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἰσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>γαιος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>γαῑα</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μεσό</i>-<i>γαιος</i>, <i>φιλό</i>-<i>γαιος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἰσόγαιος:''' -ον ([[γαῖα]]), [[ίσος]] με τη γη, σε Λουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:16, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A of equal height in relation to the land, θάλασσαι Luc. Ner.5: Att. ἰσογέως, even with the ground, τέμνειν ἰσόγεων Thphr.CP 3.7.3:—written ἰσογείως, IG22.1665 (iv B.C.).
German (Pape)
[Seite 1264] dem Lande gleich, θάλασσα Luc. Ner. 5.
Greek (Liddell-Scott)
ἰσόγαιος: -ον, ἴσος μὲ τὴν γῆν, Λουκ. Νέρ. 5· Ἀττ. ἰσόγεως, τέμνειν ἰσόγεων, ἴσα μὲ τὴν γῆν, ἕως εἰς τὴν γῆν, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 7, 3.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est au niveau de la terre.
Étymologie: ἴσος, γαῖα.
Greek Monolingual
ἰσόγαιος, -ον, Α αττ. τ. ἰσόγεως, -ων και επιγρ. ἰσόγειως, -ων (ΑΜ)
1. αυτός που βρίσκεται στην ίδια επιφάνεια με τη γη «τὰς γὰρ θαλὰσσας ἰσογαίους καὶ ἰσοπέδους οἶδα», Πλούτ.)
2. (ο αττ. τ.) ἰσόγεως
στο ίδιο ύψος με το έδαφος, ισόγειος, ισόπεδος («τέμνειν ἰσόγεων», Θεόφρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + -γαιος (< γαῑα), πρβλ. μεσό-γαιος, φιλό-γαιος].
