ἐπαφίημι: Difference between revisions
οὕτω τι βαθὺ καὶ μυστηριῶδες ἡ σιγὴ καὶ νηφάλιον, ἡ δὲ μέθη λάλον → silence is something profound and mysterious and sober, but drunkenness chatters
(Bailly1_2) |
(4) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>f.</i> [[ἐπαφήσω]], v. [[ἵημι]];<br />lancer contre : ἐπ. τὰ παλτά XÉN lancer les javelots ; κεραμίδα τινί PLUT lancer une brique sur qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἀφίημι]]. | |btext=<i>f.</i> [[ἐπαφήσω]], v. [[ἵημι]];<br />lancer contre : ἐπ. τὰ παλτά XÉN lancer les javelots ; κεραμίδα τινί PLUT lancer une brique sur qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἀφίημι]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπαφίημι:''' μέλ. <i>-αφήσω</i>, [[ρίχνω]] [[εναντίον]], με δοτ., σε Ξεν. | |||
}} | }} |
Revision as of 22:48, 30 December 2018
English (LSJ)
A throw at, discharge at, τὰ παλτά X.Cyr.4.1.3; κεραμίδα τινί Plu.2.241b; let loose upon, πρόβατα allow them to graze, Thphr. HP8.7.4, cf. BGU1251.11 (iii/ii B.C.), etc.; τοὺς ἱππεῖς τοῖς ἱππεῦσι Plb. 11.22.8; τοὺς εὐζώνους Id.10.39.3; ἐλέφαντας ἐ. τινί Paus.1.12.3, etc.; ἐμαυτόν τισι Alciphr.1.22:—Pass., εὐθὺ τὸν λίθον ἐπαφίεσθαι Aen. Tact.32.6. 2 let in upon, ὕδωρ τῷ σίτῳ Thphr.CP2.5.5:— Pass., Jul.Or.1.30a. 3 discharge, emit, ἐ. ὑγρότητα Arist.HA 550a13; ἐ. φωνήν utter, Id.Mir.847b2.
German (Pape)
[Seite 907] (s. ἵημι), gegen Einen loslassen; παλτά, schleudern, Xen. Cyr. 4, 1, 3; ἅρματα Luc. Zeux. 9; ἐλέφαντάς τινι Paus. 1, 12, 3; τοὺς κύνας τινί, auf Einen hetzen, Schol. Ar. Vesp. 705; κεραμίδα ἐπαφῆκεν αὐτῷ, warf auf ihn, Plut. Lacaen. apophth. p. 259; ἑαυτὸν τῷ πλακοῦντι, auf den Kuchen losstürzen, Alciphr. 1, 22; – φωνήν, von sich geben, Arist. mirab. ausc. 175; – τὰς ὄψεις τινί, die Augen auf Etwas richten, Hel.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπαφίημι: μέλλ. -αφήσω, ῥίπτω ἐναντίον τινός, τὰ παλτὰ ἐπαφεῖναι Ξεν. Κύρ. 4. 1, 3· κεραμίδα τινὶ Πλούτ. 2. 241Β· ἀπολύω ἐναντίον τινός, τοὺς ἱππεῖς καὶ τοὺς εὐζώνους ἐπαφιέναι τοῖς ἱππεῦσι τῶν ὑπεναντίων Πολύβ. 11. 22, 8· τοὺς εὐζώνους 10. 39, 3· ἐλέφαντας, κύνας ἐπ. τινὶ Παυσ. 1. 12, 3, κτλ.· ἐπαφῆκεν ἑαυτὸν τῷ πλακοῦντι Ἀλκίφρων 1. 22. 2) ἀφίνω τι νὰ τρέξῃ εἴς τι, ὕδωρ τῷ σίτῳ Θεόφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 5, 5. 3) ἐκβάλλω, ἐπ. ὑγρότητα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 18, 5· ἐπ. φωνήν, ἐκπέμπειν, ὁ αὐτ. π. Θαυμ. 175.
French (Bailly abrégé)
f. ἐπαφήσω, v. ἵημι;
lancer contre : ἐπ. τὰ παλτά XÉN lancer les javelots ; κεραμίδα τινί PLUT lancer une brique sur qqn.
Étymologie: ἐπί, ἀφίημι.