εὐχείρωτος: Difference between revisions

From LSJ

οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθον ἔσθ' ὁ πλοῦς → it's not for every man to make a journey to Corinth, not everyone can afford a trip to Corinth

Source
(15)
(4)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[εὐχείρωτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που καταβάλλεται εύκολα<br /><b>2.</b> [[ευπειθής]], [[υπάκουος]]<br /><b>3.</b> [[εύκολος]], [[ευχερής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>χειρωτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[χειρώ]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>χείρωτος</i>, <i>δυσ</i>-<i>χείρωτος</i>].
|mltxt=[[εὐχείρωτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που καταβάλλεται εύκολα<br /><b>2.</b> [[ευπειθής]], [[υπάκουος]]<br /><b>3.</b> [[εύκολος]], [[ευχερής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>χειρωτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[χειρώ]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>χείρωτος</i>, <i>δυσ</i>-<i>χείρωτος</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''εὐχείρωτος:''' -ον ([[χειρόω]]), αυτός που εύκολα δαμάζεται, ευκολοδιοίκητος, ή αυτός που εύκολα εξουδετερώνεται, σε Αισχύλ., Ξεν.
}}
}}

Revision as of 23:08, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐχείρωτος Medium diacritics: εὐχείρωτος Low diacritics: ευχείρωτος Capitals: ΕΥΧΕΙΡΩΤΟΣ
Transliteration A: eucheírōtos Transliteration B: eucheirōtos Transliteration C: efcheirotos Beta Code: eu)xei/rwtos

English (LSJ)

ον, (χειρόω)

   A easy to master or overcome, A.Pers.452, X.HG5.3.4, etc.; easy to train, τῷ νομοθέτῃ Arist. Pol.1332b9; simply, easy, Porph. Abst.3.4. (Comp. εὐχειρότερος D.C.37.7, and Sup. εὐχειρότατος X.Cyr.1.6.36, Oec.8.4, Thphr.HP4.14.7, are ff.ll. for -ωτότερος, -ωτότατος.)

German (Pape)

[Seite 1108] leicht zu überwältigen, zu bändigen; στρατός Aesch. Pers. 444; εὐχείρωτοι αὐτοῖς ἐδόκουν εἶναι οἱ διαβεβηκότες Xen. Hell. 5, 3, 4, öfter; im superlat., στρατιὰ ἄτακτος τοῖς πολεμίοις εὐχειρωτότατον (f. L. ist εὐχειρότατον) Oec. 8, 4, wie Cyr. 1, 6, 36; τοὺς Ἕλληνας ποιεῖν εὐχειρώτους Pol. 5, 104, 5; a. Sp., wie Plut. Crass. 21. Auch εὐχειρότερος bei D. Cass. 36, 7 ist richtig in εὐχειρωτότερος geändert.

Greek (Liddell-Scott)

εὐχείρωτος: -ον, (χειρόω) ὁ ῥᾳδίως χειρούμενος, καταβαλλόμενος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 452, Ξεν. Ἑλλ. 5. 3, 4. - Ἐν Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 6, 36. Οἰκ. 8, 4, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 14, 7, κτλ., ὑπάρχει Ὑπερθ. εὐχειρότατος ἀντὶ εὐχειρωτότατος, ἴδε Λοβεκ. Παραλ. σ. 38.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
facile à prendre, à soumettre;
Sp. εὐχειρωτότατος.
Étymologie: εὖ, χειρόω.

Greek Monolingual

εὐχείρωτος, -ον (Α)
1. αυτός που καταβάλλεται εύκολα
2. ευπειθής, υπάκουος
3. εύκολος, ευχερής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -χειρωτος (< χειρώ), πρβλ. α-χείρωτος, δυσ-χείρωτος].

Greek Monotonic

εὐχείρωτος: -ον (χειρόω), αυτός που εύκολα δαμάζεται, ευκολοδιοίκητος, ή αυτός που εύκολα εξουδετερώνεται, σε Αισχύλ., Ξεν.