καταστυγέω: Difference between revisions

From LSJ

ὅνος λύρας ἀκούει κινῶν τά ὦτα → a donkey hears the lyre and wiggles its ears, caviar to the general

Source
(Autenrieth)
(5)
Line 18: Line 18:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=only aor., κατέστυγε, [[was]] [[horror]]-struck, Il. 17.694†.
|auten=only aor., κατέστυγε, [[was]] [[horror]]-struck, Il. 17.694†.
}}
{{lsm
|lsmtext='''καταστῠγέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, αόρ. βʹ <i>κατέστῠγον</i>· [[κατατρομάζω]], [[φρικιάζω]], [[αηδιάζω]], [[απεχθάνομαι]], σε Όμηρ.
}}
}}

Revision as of 23:44, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: καταστῠγέω Medium diacritics: καταστυγέω Low diacritics: καταστυγέω Capitals: ΚΑΤΑΣΤΥΓΕΩ
Transliteration A: katastygéō Transliteration B: katastygeō Transliteration C: katastygeo Beta Code: katastuge/w

English (LSJ)

aor.

   A κατέστῠγον Il.17.694:—to be horror-struck, κατέστυγε μῦθον ἀκούσας l.c.: c.acc., abhor, abominate, κατὰ δ' ἔστυγον αὐτήν Od.10.113; δόρπα Nic.Al.476: later aor. κατεστύγησα Eun. VS p.471 D., Apollon.Lex.s.v. κατέστυγε.    II causal in aor. 1 κατέστυξα, make abominable, EM731.26 (but in Hsch. = μισῆσαι). pf. part. Pass. κατεστυγημένος Phot., Suid.; f.l. -μένως in Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

καταστῠγέω: ἀόρ. κατέστῠγον - κατατρομάζω, φρίκην αἰσθάνομαι, φρικιάζω, κατέστυγε μῦθον ἀκούσας Ἰλ. Ρ. 694· «κατεστύγνασεν» Ἡσύχ.· μετ’ αἰτ., τρομάζω πρός τι, φρίττω, βδελύσσομαι, κατὰ δ’ ἔστυγον αὐτὴν Ὀδ. Κ. 113· «ἰστέον δ’ ὅτι πάλαι μὲν φρὶκην ῥιγεδανὴν ἐδήλου τὸ στυγεῖν, οἱ δὲ ὕστερον ἀντὶ τοῦ μισεῖν αὐτὸ λαμβάνουσι διὰ τὸ ἐπακολουθοῦν μῖσος τοῖς στυγουμένοις» Εὐσταθ. Ἰλ. Α. 186·- παρὰ Βυζ. ὡσαύτως εἰς ἀόρ. κατεστύγησα. ΙΙ. ὁ ἀόρ. α' εἶνε καὶ μεταβ. καὶ ἀμεταβ., κατέστυξα, ἐφόβησα τινὰ καὶ ἐφοβήθην, Μέγ. Ἐτυμ. 731. 26· οὕτω μετοχ. παθ. πρκμ. κατεστυγημένος, μεμισημένος, Φώτ., Σουΐδ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
éprouver un sentiment d’horreur.
Étymologie: κατά, στυγέω.

English (Autenrieth)

only aor., κατέστυγε, was horror-struck, Il. 17.694†.

Greek Monotonic

καταστῠγέω: μέλ. -ήσω, αόρ. βʹ κατέστῠγον· κατατρομάζω, φρικιάζω, αηδιάζω, απεχθάνομαι, σε Όμηρ.