κλεψίφρων: Difference between revisions
From LSJ
(20) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κλεψίφρων]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που προσποιείται [[άγνοια]]<br /><b>2.</b> [[κλεψίνους]], [[απατηλός]], [[δολερός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κλεψι</i>- (<span style="color: red;"><</span> [[κλέπτω]]) <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δαμασί</i>-<i>φρων</i>, <i>λυσί</i>-<i>φρων</i>. Σύνθ. του τύπου <i>τερψί</i>-<i>μβροτος</i>]. | |mltxt=[[κλεψίφρων]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που προσποιείται [[άγνοια]]<br /><b>2.</b> [[κλεψίνους]], [[απατηλός]], [[δολερός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κλεψι</i>- (<span style="color: red;"><</span> [[κλέπτω]]) <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δαμασί</i>-<i>φρων</i>, <i>λυσί</i>-<i>φρων</i>. Σύνθ. του τύπου <i>τερψί</i>-<i>μβροτος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κλεψίφρων:''' -ον ([[φρήν]]), αυτός που εξαπατά, [[υποκριτής]], προσποιείται, σε Ομηρ. Ύμν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:52, 30 December 2018
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (φρήν)
A dissembling, Ἑρμῆς h.Merc.413. II = κλεψίνοος, Man.1.93.
German (Pape)
[Seite 1449] ονος, = κλεψίνοος; H. h. Herc. 413; Man. 1, 93.
Greek (Liddell-Scott)
κλεψίφρων: -ον, (φρήν), ἐξαπατῶν, ὑποκρινόμενος, ἄγνοιαν προσποιούμενος, Ἑρμῆς Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 413. ΙΙ. = κλεψίνοος, Μανέθων 1. 93.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 qui cache sa pensée, dissimulé, fourbe;
2 qui égare l’esprit.
Étymologie: κλέπτω, φρήν.
Greek Monolingual
κλεψίφρων, -ον (Α)
1. αυτός που προσποιείται άγνοια
2. κλεψίνους, απατηλός, δολερός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλεψι- (< κλέπτω) + -φρων (< φρήν), πρβλ. δαμασί-φρων, λυσί-φρων. Σύνθ. του τύπου τερψί-μβροτος].
Greek Monotonic
κλεψίφρων: -ον (φρήν), αυτός που εξαπατά, υποκριτής, προσποιείται, σε Ομηρ. Ύμν.
