Κρονικός: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
(Bailly1_3) |
(5) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> du temps de Cronos, <i>càd</i> vieux, antique;<br /><b>2</b> de Saturne <i>à Rome</i> : ἡ Κρονικὴ [[ἑορτή]] la fête des Saturnales.<br />'''Étymologie:''' [[Κρόνος]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> du temps de Cronos, <i>càd</i> vieux, antique;<br /><b>2</b> de Saturne <i>à Rome</i> : ἡ Κρονικὴ [[ἑορτή]] la fête des Saturnales.<br />'''Étymologie:''' [[Κρόνος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''Κρονικός:''' -ή, -όν, = το επόμ.,<br /><b class="num">I.</b> Κρ. [[ἀστήρ]], ο [[πλανήτης]] [[Κρόνος]], σε Ανθ.<br /><b class="num">II.</b> με υποτιμητική [[σημασία]], [[παλιομοδίτικος]], ξεπερασμένος, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} |
Revision as of 00:00, 31 December 2018
English (LSJ)
ή, όν, = sq.; K. ἀστήρ the planet
A Saturn, AP11.227 (Ammian.); ζῴδια Paul.Al.O.3; K. ἑορτή, = Saturnalia, Plu.Pomp.34, Porph.Antr.23; K. λόφος, = Κρόνιον, Pi.O.5.17; also K. ὄχθος ib.9.3. II old-fashioned, out of date, Ar. Pl.581, Pl.Ly.205c (Comp.); πρᾶγμά τι γιγνόμενον ἀεί, Κρονικόν Alex. 62.2, cf. Com.Adesp.1052. 2 prov., K. λῆμαι, of the short-sighted, Diogenian.5.63, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
Κρονικός: -ή, -όν, = τῷ ἑπομ., Κρ. ἀστήρ, ὁ πλανήτης Κρόνος, Ἀνθ. Π. 11. 227· πρβλ. τὸ ἑπόμ. 1. 2· ― Ἐπίρρ. -κῶς, Εὐστ. Πονημ. 263. 46. ΙΙ. ἐπὶ περιφρονητικῆς σημασίας, τοῦ παρελθόντος καιροῦ, ἀπηρχαιωμένος, Ἀριστοφ. Πλ. 581, Πλάτ. Λῦσ. 205C· πρᾶγμά τι γιγνόμενον ἀεί, Κρονικὸν Ἄλεξ. ἐν «Εἰσοικιζομένῳ» 1· πρβλ. Κρόνος ΙΙ, Κρόνιος ΙΙ, ἀρχαϊκός, ἀρχαῖος 2.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 du temps de Cronos, càd vieux, antique;
2 de Saturne à Rome : ἡ Κρονικὴ ἑορτή la fête des Saturnales.
Étymologie: Κρόνος.
Greek Monotonic
Κρονικός: -ή, -όν, = το επόμ.,
I. Κρ. ἀστήρ, ο πλανήτης Κρόνος, σε Ανθ.
II. με υποτιμητική σημασία, παλιομοδίτικος, ξεπερασμένος, σε Αριστοφ.