λυσσητήρ: Difference between revisions

From LSJ

καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?

Source
(23)
(5)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[λυσσητήρ]], -ῆρος, ὁ (ΑM)<br />[[λυσσώδης]], [[μανιώδης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[λυσσώ]] (I) <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -(<i>η</i>)<i>τήρ</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>οικη</i>-<i>τήρ</i>, <i>πωλη</i>-<i>τήρ</i>)].
|mltxt=[[λυσσητήρ]], -ῆρος, ὁ (ΑM)<br />[[λυσσώδης]], [[μανιώδης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[λυσσώ]] (I) <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -(<i>η</i>)<i>τήρ</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>οικη</i>-<i>τήρ</i>, <i>πωλη</i>-<i>τήρ</i>)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''λυσσητήρ:''' -ῆρος, ὁ, [[κάποιος]] που είναι [[λυσσασμένος]], [[μανιώδης]], σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.
}}
}}

Revision as of 00:08, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λυσσητήρ Medium diacritics: λυσσητήρ Low diacritics: λυσσητήρ Capitals: ΛΥΣΣΗΤΗΡ
Transliteration A: lyssētḗr Transliteration B: lyssētēr Transliteration C: lyssitir Beta Code: lusshth/r

English (LSJ)

ῆρος, ὁ,

   A one that is raging or raving mad, κύων Il.8.299; ἰὸς κυνός AP5.265 (Paul. Sil.).

Greek (Liddell-Scott)

λυσσητήρ: ῆρος, ὁ, λυσσώδης, μανιώδης, κύων λ. Ἰλ. Θ. 299· ἰὸς κυνὸς Ἀνθ. Π. 5. 266· ποὺς λ. αὐτόθι 6. 94.

French (Bailly abrégé)

ῆρος;
adj. m.
enragé.
Étymologie: λυσσάω.

English (Autenrieth)

ῆρος: one who rages, raging, w. κύων, Il. 8.299†.

Greek Monolingual

λυσσητήρ, -ῆρος, ὁ (ΑM)
λυσσώδης, μανιώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λυσσώ (I) + επίθημα -(η)τήρ (πρβλ. οικη-τήρ, πωλη-τήρ)].

Greek Monotonic

λυσσητήρ: -ῆρος, ὁ, κάποιος που είναι λυσσασμένος, μανιώδης, σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.