οὐατόεις: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(29) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[οὐατόεις]], -εσσα, -εν (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει [[μακριά]] αφτιά<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που έχει δύο λαβές οι οποίες μοιάζουν με αφτιά<br /><b>3.</b> (για [[δένδρο]]) αυτός που έχει κλαδιά τα οποία κλίνουν [[προς]] τα [[κάτω]]<br /><b>4.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «οὐατόεν<br />ὦτα ἔχον. καὶ [[ὅπερ]] ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς, [[ὀξώδης]], [[τραχύς]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὖς</i>, <i>οὔατος</i> «[[αφτί]]» (<b>βλ. λ.</b> <i>ους</i>) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>όεις</i>]. | |mltxt=[[οὐατόεις]], -εσσα, -εν (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει [[μακριά]] αφτιά<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που έχει δύο λαβές οι οποίες μοιάζουν με αφτιά<br /><b>3.</b> (για [[δένδρο]]) αυτός που έχει κλαδιά τα οποία κλίνουν [[προς]] τα [[κάτω]]<br /><b>4.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «οὐατόεν<br />ὦτα ἔχον. καὶ [[ὅπερ]] ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς, [[ὀξώδης]], [[τραχύς]]».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὖς</i>, <i>οὔατος</i> «[[αφτί]]» (<b>βλ. λ.</b> <i>ους</i>) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>όεις</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''οὐᾰτόεις:''' -εσσα, -εν, αυτός που έχει [[μακριά]] αυτιά, σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:44, 31 December 2018
English (LSJ)
εσσα, εν,
A long-eared, θήρ Call.Aet.Oxy.2079.31; λαγώς AP7.207 (Mel.). 2 with ears or handles, σκύφος Simon.246; καλαύροπες Antim.61. (Cf. ὠτώεις.)
German (Pape)
[Seite 408] εσσα, εν, = Vorigem, οὐατόεντα λαγων, mit langen Ohren, Mel. 120 (VII, 207).
Greek (Liddell-Scott)
οὐᾰτόεις: εσσα, εν, ὁ ἔχων μακρὰ ὦτα, θὴρ Καλλ. Ἀποσπ. 320· λαγὼς Ἀνθ. Π. 7. 207. 2) ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβὰς, σκύφος Σιμωνίδ. 247· καλαῦροψ Ἀντίμ. παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Ἰλ. Ψ. 845. ― Καθ᾿ Ἡσύχ.: «οὐατόεν· ὦτα ἔχον. καὶ ὅπερ ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς. ὀζῶδες, τραχύ».
French (Bailly abrégé)
όεσσα, όεν;
1 qui a de longues oreilles;
2 à une ou à plusieurs anses.
Étymologie: οὖας.
Greek Monolingual
οὐατόεις, -εσσα, -εν (Α)
1. αυτός που έχει μακριά αφτιά
2. μτφ. αυτός που έχει δύο λαβές οι οποίες μοιάζουν με αφτιά
3. (για δένδρο) αυτός που έχει κλαδιά τα οποία κλίνουν προς τα κάτω
4. (κατά τον Ησύχ.) «οὐατόεν
ὦτα ἔχον. καὶ ὅπερ ἔχει κρεμαμένους ὄζους πολλούς, ὀξώδης, τραχύς».
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς, οὔατος «αφτί» (βλ. λ. ους) + κατάλ. -όεις].
Greek Monotonic
οὐᾰτόεις: -εσσα, -εν, αυτός που έχει μακριά αυτιά, σε Ανθ.
