ὑπονοστέω: Difference between revisions
Ζῶμεν πρὸς αὐτὴν τὴν τύχην οἱ σώφρονες → Fortunae arbitrio nos modesti vivimus → Wir Weise leben mit dem Ziel des Glücks allein
(Bailly1_5) |
(6) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> revenir sur ses pas, retourner;<br /><b>2</b> s’enfoncer, s’abîmer ; <i>en parl. des eaux</i> s’enfoncer sous terre, se perdre sous terre ; <i>fig.</i> se perdre, dégénérer : [[εἴς]] [[τι]] en qch.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[νοστέω]]. | |btext=-ῶ :<br /><b>1</b> revenir sur ses pas, retourner;<br /><b>2</b> s’enfoncer, s’abîmer ; <i>en parl. des eaux</i> s’enfoncer sous terre, se perdre sous terre ; <i>fig.</i> se perdre, dégénérer : [[εἴς]] [[τι]] en qch.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[νοστέω]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπονοστέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, [[επιστρέφω]], αποσύρομαι, αποτραβιέμαι, [[αποχωρώ]], σε Ηρόδ.· [[βουλιάζω]], βυθίζομαι, [[κατακαθίζω]], [[κατασταλάζω]], στον ίδ. | |||
}} | }} |
Revision as of 02:20, 31 December 2018
English (LSJ)
A go down, sink, Arist.Mete.367a24, Plu.Them.15; settle, of a stack of wood, Hdt.4.62; of the earth in an earthquake, Arist.Mete.365b12; of a river, ὑ. ἀνδρὶ ὡς ἐς μέσον μηρόν Hdt.1.191, cf. Th.3.89, Plu.2.366e; of humours, εἰς τὸ βάθος Gal.6.254. 2 settle, turn into a thing, εἰς χλευασμὸν καὶ γέλωτα Plu.2.811e: metaph., sink, decline, ἐκ τοῦ φοβεροῦ ὑ. πρὸς τὸ εὐκαταφρόνητον Longin.3.1; πρὸς τὸ μὴ ὄν Dam.Pr.440; of the aged, decline in years, Poll.2.21.
German (Pape)
[Seite 1227] zurückkehren, Plut. Them. 15; – heruntergehen, abnehmen, sich vermindern, Her. 4, 62; von einem Flusse, dessen Wasser sinkt, 1, 191; Thuc. 3, 89 θάλασσα κυματωθεῖσα ἐπῆλθε τῆς πόλεως μέρος τι, καὶ τὸ μὲν κατέκλυσε, τὸ δὲ ὑπενόστησε; so vom Styl, Plut. Is. et Os. 39.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπονοστέω: ὑποστρέφω, ἐπανέρχομαι, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 19, Πλουτ. Θεμιστ. 15, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 16. 10, 8. ΙΙ. ἱζάνω, κατακαθίζω, Λατιν. subsidere, ἐπὶ σωροῦ φρυγάνων, ὑπονοστέει γὰρ δὴ ἀεὶ (τὰ φρύγανα) ὑπὸ τῶν χειμώνων Ἡρόδ. 4. 62· ἐπὶ σεισμοῦ, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 7, 7· ἐπὶ ποταμοῦ, ἀποσύρομαι, «ὀλιγοστεύω» ὑπονενοστηκότος (τοῦ ποταμοῦ) ἀνδρὶ ὡς ἐς μέσον μηρὸν Ἡρόδ. 1. 191, πρβλ. Θουκ. 3. 89, Πλούτ. 2. 366Ε. 2) καταλήγω εἴς τι, τρέπομαι εἴς τι, εἰς χλευασμὸν καὶ γέλωτα Πλούτ. 2. 811Ε ὑπ. ἐκ τοῦ φοβεροῦ πρὸς τὸ εὐκαταφρόνητον Λογγῖν. 3. 1· ἐπὶ ἡλικίας, κατὰ μικρὸν ὑποκύπτω εἰς τὸ γῆρας, Πολυδ. Β΄, 21.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 revenir sur ses pas, retourner;
2 s’enfoncer, s’abîmer ; en parl. des eaux s’enfoncer sous terre, se perdre sous terre ; fig. se perdre, dégénérer : εἴς τι en qch.
Étymologie: ὑπό, νοστέω.
Greek Monotonic
ὑπονοστέω: μέλ. -ήσω, επιστρέφω, αποσύρομαι, αποτραβιέμαι, αποχωρώ, σε Ηρόδ.· βουλιάζω, βυθίζομαι, κατακαθίζω, κατασταλάζω, στον ίδ.