χαλκοπάρῃος: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(46) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και δωρ. τ. χαλκοπάρᾳος, -ον, Α<br />[[χαλκόπλευρος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χαλκ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>πάρῃος</i> / -<i>πάρᾳος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[παρειά]] «[[μάγουλο]]»), <b>πρβλ.</b> <i>μεγαλο</i>-<i>πάρῃος</i>, <i>φοινικο</i>-<i>πάρῃος</i>]. | |mltxt=και δωρ. τ. χαλκοπάρᾳος, -ον, Α<br />[[χαλκόπλευρος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χαλκ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>πάρῃος</i> / -<i>πάρᾳος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[παρειά]] «[[μάγουλο]]»), <b>πρβλ.</b> <i>μεγαλο</i>-<i>πάρῃος</i>, <i>φοινικο</i>-<i>πάρῃος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''χαλκοπάρῃος:''' Δωρ. -πάρᾷος, -ον, αυτός που έχει μάγουλα ή πλευρές από χαλκό, λέγεται για περικεφαλαίες, σε Όμηρ.· λέγεται για [[ακόντιο]], σε Πίνδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:32, 31 December 2018
English (LSJ)
[πᾰ], Dor. χαλκο-πάρᾱος, ον,
A with cheeks or sides of bronze, epith. of helmets, Il.12.183, 17.294, 20.397, Od.24.523; of a javelin, Pi.P.1.44, N.7.71; κρέμβαλα Carm.Pop.3.
Greek (Liddell-Scott)
χαλκοπάρῃος: Δωρ. -πάρᾳος, ον, ὁ ἔχων παρειὰς ἢ πλευρὰς ἐκ χαλκοῦ, ἐπίθ. τῆς περικεφαλαίας, Ἰλ. Μ. 183., Ρ. 294, Ὀδ. Ω. 522· ἐπὶ ἀκοντίου, Πινδ. Π. 1. 84, Ν. 7. 105· κρέμβαλα ὕμν. παρ’ Ἀθην. 636D.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
épq.
aux joues d’airain, càd aux côtés, aux protège-joues d’airain (casque).
Étymologie: χαλκός, παρειά.
English (Autenrieth)
with cheeks (sidepieces) of bronze, helmet. (Il. and Od. 24.523.)
Greek Monolingual
και δωρ. τ. χαλκοπάρᾳος, -ον, Α
χαλκόπλευρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο)- + -πάρῃος / -πάρᾳος (< παρειά «μάγουλο»), πρβλ. μεγαλο-πάρῃος, φοινικο-πάρῃος].
Greek Monotonic
χαλκοπάρῃος: Δωρ. -πάρᾷος, -ον, αυτός που έχει μάγουλα ή πλευρές από χαλκό, λέγεται για περικεφαλαίες, σε Όμηρ.· λέγεται για ακόντιο, σε Πίνδ.
