σύσκιος: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
(6) |
(4b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σύσκιος:''' -ον ([[σκιά]]), αυτός που καλύπτεται [[παντού]] από πυκνή [[σκιά]], [[σκιερός]], σε Ξεν.· <i>σύσκιόν τι</i>, [[μέρος]] που καλύπτεται από πυκνή [[σκιά]], σκιερό [[μέρος]], σε Λουκ. | |lsmtext='''σύσκιος:''' -ον ([[σκιά]]), αυτός που καλύπτεται [[παντού]] από πυκνή [[σκιά]], [[σκιερός]], σε Ξεν.· <i>σύσκιόν τι</i>, [[μέρος]] που καλύπτεται από πυκνή [[σκιά]], σκιερό [[μέρος]], σε Λουκ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σύσκιος:''' покрытый тенью, тенистый Xen., Arst., Plut., Luc. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:40, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A closely shaded, thickly shaded, X.Cyn. 8.4, Arist.HA556a25; τὸ σ. the thick shade of a tree, Pl.Phdr.230b; the closely-shaded place, Luc.Anach.16.
German (Pape)
[Seite 1042] ganz umschattet, bedeckt; Xen. Cyn. 8, 4; ἄλσος, Orph.; δάφναι, Alciphr. 1, 39; τὸ σύσκιον, das Schattige, der Schatten, τοῦ ἄγνου, Plat. Phaedr. 230 b; Luc. Gymn. 16.
Greek (Liddell-Scott)
σύσκιος: -ον, ὁ ἔχων πυκνὴν σκιάν, πυκνῶς ἐσκιασμένος, Ξεν. Κυν. 8, 4, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 30, 3· τὸ σύσκιον, ἡ πυκνὴ σκιὰ δένδρου, Πλάτ. Φαῖδρ. 230Β· σύσκιόν τι, τόπος πυκνῶς ἐσκιασμένος, Λουκ. Ἀνάχαρσ. 16.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
ombragé.
Étymologie: σύν, σκιά.
Greek Monolingual
-α, -ο / σύσκιος, -ον, Α
1. αυτός που περιβάλλεται από παντού από σκιά («ἐν τοῑς συσκίοις ἄλσεσιν», Αριστοτ.)
2. το ουδ. ως ουσ. το σύσκιο(ν)
τόπος πυκνά σκιασμένος
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. πυκνή σκιά («τοῡ τε ἄγνού τὸ ὕψος καὶ τὸ σύσκιον πάγκαλον», Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -σκιος (< σκιά), πρβλ. κατά-σκιος. Το επίθ. λειτουργεί ως υποχωρητ. παρ. του ρ. συσκιάζω.
Greek Monotonic
σύσκιος: -ον (σκιά), αυτός που καλύπτεται παντού από πυκνή σκιά, σκιερός, σε Ξεν.· σύσκιόν τι, μέρος που καλύπτεται από πυκνή σκιά, σκιερό μέρος, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
σύσκιος: покрытый тенью, тенистый Xen., Arst., Plut., Luc.
