ἀριστευτικός: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(6) |
(1b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀριστευτικός]], -ή, -όν (Α) [[αριστεύω]]<br />ο [[ικανός]] για [[έξοχα]] κατορθώματα. | |mltxt=[[ἀριστευτικός]], -ή, -όν (Α) [[αριστεύω]]<br />ο [[ικανός]] για [[έξοχα]] κατορθώματα. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀριστευτικός:''' доблестный, славный ([[τύχη]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:16, 31 December 2018
English (LSJ)
ή, όν,
A of, belonging to valiant deeds, Max.Tyr.29.1, Plu.2.319b.
German (Pape)
[Seite 352] sich auszeichnend, wacker, tapfer, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀριστευτικός: -ή, -όν, ὁ ἀριστεύων, ἢ ὁ ἀνήκων εἰς τὸ ἄριστον, ὁ ἐπιτήδειος δι’ ἔξοχα κατορθώματα, Μάξ. Τύρ. 21. 1, Πλούτ. 2. 319B.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
habitué à l’emporter sur les autres, à se distinguer par de hauts faits.
Étymologie: ἀριστεύω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν relativo a hechos heroicos Τύχη Plu.2.319b.
Greek Monolingual
ἀριστευτικός, -ή, -όν (Α) αριστεύω
ο ικανός για έξοχα κατορθώματα.
Russian (Dvoretsky)
ἀριστευτικός: доблестный, славный (τύχη Plut.).
