ὀλβίζω: Difference between revisions
ἡμῶν δ' ὅσα καὶ τὰ σώματ' ἐστὶ τὸν ἀριθμὸν καθ' ἑνός, τοσούτους ἔστι καὶ τρόπους ἰδεῖν → whatever number of persons there are, the same will be found the number of minds and of characters
(5) |
(3b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀλβίζω:''' Αττ. μέλ. <i>-ιῶ</i>, αόρ. αʹ [[ὤλβισα]] ([[ὄλβιος]])· κάνω κάποιον ευτυχισμένο, σε Ευρ.· [[θεωρώ]] ότι είμαι ή [[δηλώνω]] ότι είμαι [[ευτυχισμένος]], σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ. — Παθ., είμαι ή θεωρούμαι [[ευτυχής]], μτχ. παρακ. <i>ὠλβισμένοι</i>, σε Ευρ.· μτχ. αορ. αʹ <i>ὀλβισθείς</i>, στον ίδ. | |lsmtext='''ὀλβίζω:''' Αττ. μέλ. <i>-ιῶ</i>, αόρ. αʹ [[ὤλβισα]] ([[ὄλβιος]])· κάνω κάποιον ευτυχισμένο, σε Ευρ.· [[θεωρώ]] ότι είμαι ή [[δηλώνω]] ότι είμαι [[ευτυχισμένος]], σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ. — Παθ., είμαι ή θεωρούμαι [[ευτυχής]], μτχ. παρακ. <i>ὠλβισμένοι</i>, σε Ευρ.· μτχ. αορ. αʹ <i>ὀλβισθείς</i>, στον ίδ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀλβίζω:''' <b class="num">1)</b> делать счастливым, давать блаженство (ἓν ἦμάρ μ᾽ ὤλβισ᾽, ἓν δ᾽ ἀπώλεσεν Eur.);<br /><b class="num">2)</b> считать счастливым (μηδένα Soph.): οἱ τὰ πρῶτ᾽ ὠλβισμένοι Eur. слывущие самыми счастливыми. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:56, 1 January 2019
English (LSJ)
fut.
A -ιῶ E.Hel.228 : aor. ὤλβισα S.Fr.646.1, etc. :—Pass. (v. infr.) :—make happy, E.Ph.1689, Hel.l.c.(lyr.); deem or pronounce happy, A.Ag.928, S.OT1529, etc. :—Pass., to be or be deemed happy, τίς δ' οἶκος . . ὠλβίσθη ποτέ ; Id.Fr.942 ; οἱ τὰ πρῶτ' ὠλβισμένοι E.IA 51 ; μέγα ὀλβισθείς Id.Tr.1253 (anap.).
German (Pape)
[Seite 318] (glücklich machen), glücklich preisen, wie μακαρίζω; Aesch. Ag. 902; Soph. O. R. 1529; ἐνεγκὼν τἀπινίκια ὠλβίζετο, El. 683; oft Eur., οἱ τὰ πρῶτ' ὠλβισμένοι I. A. 51, μέγα ὀλβισθείς Troad. 1253; Ar. Th. 18; sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ὀλβίζω: μέλλ. -ίσω, Ἀττ. -ιῶ: ἀόρ. ὤλβισα Τραγ. ― Παθ., ἴδε κατωτ. Καθιστῶ τινα ὄλβιον, εὐδαίμονα, Εὐρ. Φοίν. 1689, Ἑλ. 228· ― μακαρίζω, «καλοτυχίζω», Αἰσχύλ. Ἀγ. 928, Σοφ. Ο. Τ. 1529, κτλ.· ― εἶμαι ἢ θεωροῦμαι ὄλβιος, μακάριος, τίς δ’ οἶκος.. ὠλβίσθη ποτέ; ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 679· οἱ τὰ πρῶτ’ ὠλβισμένοι Εὐρ. Ι. Α. 51· μέγα ὀλβισθεὶς ὁ αὐτ. ἐν Τρῳ. 1253.
French (Bailly abrégé)
ao. ὤλβισα, pf. inus.
1 rendre heureux;
2 regarder comme heureux.
Étymologie: ὄλβος.
Greek Monotonic
ὀλβίζω: Αττ. μέλ. -ιῶ, αόρ. αʹ ὤλβισα (ὄλβιος)· κάνω κάποιον ευτυχισμένο, σε Ευρ.· θεωρώ ότι είμαι ή δηλώνω ότι είμαι ευτυχισμένος, σε Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ. — Παθ., είμαι ή θεωρούμαι ευτυχής, μτχ. παρακ. ὠλβισμένοι, σε Ευρ.· μτχ. αορ. αʹ ὀλβισθείς, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ὀλβίζω: 1) делать счастливым, давать блаженство (ἓν ἦμάρ μ᾽ ὤλβισ᾽, ἓν δ᾽ ἀπώλεσεν Eur.);
2) считать счастливым (μηδένα Soph.): οἱ τὰ πρῶτ᾽ ὠλβισμένοι Eur. слывущие самыми счастливыми.
