μανιάκης: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(3) |
(2) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''μανιάκης:''' ου ὁ ожерелье (у персов и кельтов) Polyb., Plut. | |elrutext='''μανιάκης:''' ου ὁ ожерелье (у персов и кельтов) Polyb., Plut. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=-ου (<b class="b3">-η</b> f.)<br />Grammatical information: m.<br />Meaning: <b class="b2">golden collar, worn by Persians and Gaulish</b> (Plb., LXX, Pln.),<br />Other forms: On <b class="b3">μάννος</b>, <b class="b3">μόννος</b> s. below.<br />Compounds: <b class="b3">μαννο-φόρος</b> (Theoc. 11, 41; v. l. for <b class="b3">ἀμνο-</b>).<br />Derivatives: Dimin. <b class="b3">-ιάκιον</b> (sch. Theoc. 11, 41), also <b class="b3">μανάκιν</b> (pap.). Besides <b class="b3">μάννος μόννος</b> m. [[collar]] (Poll.),<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Formation like <b class="b3">μανδάκης</b>, <b class="b3">γαυνάκης</b> (s. vv.). Gaulish word (cf. e.g. OIr. <b class="b2">muin-torc</b> [[collar]], OWelsh [[minci]] <b class="b2">collar for horses</b> etc.) with cognates in Lat. [[monīle]] [[collar]], OHG [[menni]] <b class="b2">neck ornament</b> etc.; WP. 2, 305, Pok. 747 f., W.-Hofmann s. [[monīle]]. (Relation with <b class="b3">μόναπος</b> seems improbable; s.v.) - The other IE languages must then have it from the same or a related source. R. Schmidt Sprache 13(1967)61-64 connects Av. <b class="b2">zarǝnu-maini-</b> <b class="b2">with golden collar</b> (thus Belardi, Studia Pagliaro 1, 189-211); s. also Kronasser, St. Pagliaro 3, 61. Cf. Arm. [[maneak]] [[collar]], with IIr. suffix <b class="b2">-aka-</b>. So of Iranian origin. But the variants <b class="b3">μάννος</b>, <b class="b3">μόννος</b> rather point to a non-IE word (as prob. the suffix -(<b class="b3">ι)ακ-</b>); note also the geminate <b class="b3">-νν-</b>. So quite unclear. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 04:50, 3 January 2019
English (LSJ)
ου, ὁ,
A necklace, torc, worn of gold by Persians and Gauls, Plb.2.29.8, 2.31.5, LXX 1 Es.3.6, Plu.Cim.9, Jul.ad Ath.284d, Lyd. Mag.1.46 (pl.):—also μᾰνι-άκη, ἡ, PMon.7.74 (vi A. D.):—Dim. μᾰνι-άκιον, τό, Sch. Theoc.11.41.
Greek (Liddell-Scott)
μᾰνιάκης: -ου, ὁ, περιτραχήλιον κόσμημα, χρυσοῦν περιδέραιον καὶ περιβραχιόνιον, ἃ ἔφερον οἱ Πέρσαι καὶ οἱ Γαλάται, Πολύβ. 2. 29, 8., 31, 5, Πλουτ. Κίμ. 9, κτλ.· ὡσαύτως μανίακον, τό, τὸ κράσπεδον, ἡ ᾤα ἐνδύματος, Φαβωρῖνος, πρβλ. Ἡσύχ. Πρβλ. μάνος.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
collier d’or des Perses, des Celtes.
Étymologie: DELG emprunt iranien ; cf. γαυνάκης, ἀκινάκης, μανδάκης.
Greek Monolingual
μανιάκης, ὁ (ΑM)
χρυσό κόσμημα που φορούσαν οι Πέρσες και οι Γαλάτες γύρω από τον τράχηλο ή γύρω από τον βραχίονα («τῶν μὲν συμμάχων ψέλια χρυσᾱ καὶ μανιάκας... φερομένων», Πλούτ.)
μσν.
χρυσό περιδέραιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για δάνειο από τη Γαλατική. Ωστόσο, η αντιστοιχία στο επίθημα -άκης με τα γαυν-άκης, μανι-άκης οδηγεί στο να θεωρηθεί η λ. δάνειο από την Ιρανική και να αναχθεί σε ινδοιρανική ρίζα mani- (< ΙΕ ρίζα moni- που μαρτυρείται στο λατ. monīle «περιδέραιο», πρβλ. αβεστ. zarәnu maini «χρυσό περιδέραιο»)].
Greek Monotonic
μᾰνιάκης: -ου, ὁ, περιβραχιόνιο από λιωμένο χρυσό, που χρησιμοποιούσαν οι Πέρσες και οι Γαλάτες, σε Πολύβ.
Russian (Dvoretsky)
μανιάκης: ου ὁ ожерелье (у персов и кельтов) Polyb., Plut.
Frisk Etymological English
-ου (-η f.)
Grammatical information: m.
Meaning: golden collar, worn by Persians and Gaulish (Plb., LXX, Pln.),
Other forms: On μάννος, μόννος s. below.
Compounds: μαννο-φόρος (Theoc. 11, 41; v. l. for ἀμνο-).
Derivatives: Dimin. -ιάκιον (sch. Theoc. 11, 41), also μανάκιν (pap.). Besides μάννος μόννος m. collar (Poll.),
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Formation like μανδάκης, γαυνάκης (s. vv.). Gaulish word (cf. e.g. OIr. muin-torc collar, OWelsh minci collar for horses etc.) with cognates in Lat. monīle collar, OHG menni neck ornament etc.; WP. 2, 305, Pok. 747 f., W.-Hofmann s. monīle. (Relation with μόναπος seems improbable; s.v.) - The other IE languages must then have it from the same or a related source. R. Schmidt Sprache 13(1967)61-64 connects Av. zarǝnu-maini- with golden collar (thus Belardi, Studia Pagliaro 1, 189-211); s. also Kronasser, St. Pagliaro 3, 61. Cf. Arm. maneak collar, with IIr. suffix -aka-. So of Iranian origin. But the variants μάννος, μόννος rather point to a non-IE word (as prob. the suffix -(ι)ακ-); note also the geminate -νν-. So quite unclear.
