εἰκοσέτης: Difference between revisions
ὅτι τίς ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐπελεύσεται ὀπίσω τῆς βουλῆς τὰ ὅσα ἐποίησεν αὐτήν; (Ecclesiastes 2:12, LXX version) → for who is the man who, after following his own plan, will find wisdom (in) everything he has done?
(4) |
(1ab) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εἰκοσέτης:''' ὁ = [[εἰκοσαετής]], σε Ανθ.· θηλ. -ετίς, <i>-[[ίδος]]</i>, στο ίδ. | |lsmtext='''εἰκοσέτης:''' ὁ = [[εἰκοσαετής]], σε Ανθ.· θηλ. -ετίς, <i>-[[ίδος]]</i>, στο ίδ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=εἰκοσ-έτης, ου, = [[εἰκοσαετής]], Anth.] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:25, 9 January 2019
English (LSJ)
ον, ὁ,
A = εἰκοσαετής, BMus.Inscr.2.390 (Cypr.):—fem. εἰκοσ-ετίς, ίδος, ἡ, AP 7.166 (Diosc. or Nicarch.).
German (Pape)
[Seite 727] ὁ, zwanzigjährig, Anth. VIII, 123. Aber εἰκοσέτους σωθέντος Ὀδυσέος, nach zwanzig Jahren, Lucill. 12 (XI, 77).
Greek (Liddell-Scott)
εἰκοσέτης: ὁ, = εἰκοσαετής, Ἀνθ. Π. 8. 123· θηλ. -έτις, ιδος, αὐτόθι 7, 166.
Spanish (DGE)
-ες
• Alolema(s): -ας AP 7.338
1 que tiene veinte años de edad, en función pred., frec. en epigr. funerarios a la edad de veinte años θνῄσκω εἰ. SEG 3.543.4 (Filipópolis III a.C.), εἰ. μὲν ἐὼν ... ἤλυθον Ἅδην Gonnoi 212.6 (I a./d.C.), cf. IEphesos 1627.11 (I d.C.), ITomis 174.3 (I d.C.?), (εἰ.) ἦλθ' ὑπὸ γαῖαν AP 8.123 (Gr.Naz.), cf. 7.338, Τέρτιον εἰκοσέτη ... ὤλεσε ... δαίμων βαρύς GVI 857.1 (Chipre II/III d.C.).
2 que dura veinte años πόνος ref. a la espera de Penélope Epic.Alex.Adesp.SHell.952.4
•como pred. al cabo de veinte años εἰκοσέτους σωθέντος Ὀδυσσέος AP 11.77 (Lucill.).
Greek Monotonic
εἰκοσέτης: ὁ = εἰκοσαετής, σε Ανθ.· θηλ. -ετίς, -ίδος, στο ίδ.
Middle Liddell
εἰκοσ-έτης, ου, = εἰκοσαετής, Anth.]
