ἀνέκφευκτος: Difference between revisions
From LSJ
Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.
(1) |
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνέκφευκτος:''' <b class="num">1)</b> неизбежный (τύχης [[ἐπηρεασμός]] Diod.);<br /><b class="num">2)</b> не могущий бежать ([[δοῦλος]] Plut.). | |elrutext='''ἀνέκφευκτος:'''<br /><b class="num">1)</b> неизбежный (τύχης [[ἐπηρεασμός]] Diod.);<br /><b class="num">2)</b> не могущий бежать ([[δοῦλος]] Plut.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:30, 10 January 2019
English (LSJ)
ον,
A not to be escaped, inevitable, D.S.20.54, Plu.2.166e, Corn.ND13, Phld.Ir.p.79 W.
German (Pape)
[Seite 221] unentrinnbar; akt., der nicht entfliehen kann, Plut. δοῦλος Superst. 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne peut s’échapper.
Étymologie: ἀ, ἐκφεύγω.
Spanish (DGE)
-ον
inevitable ἀνάγκαι D.S.20.54, δεσπότης Plu.2.166e, cf. Corn.ND 13, Phld.Ir.79, οὐ πᾶσιν ... ἀνέκφευκτα Phld.Sto.p.57.
Greek Monolingual
ἀνέκφευκτος, -ον (Α)
ο ανίκανος να διαφύγει, εκείνος που δεν μπορεί να δραπετεύσει
2. άφευκτος, αναπόφευκτος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνέκφευκτος:
1) неизбежный (τύχης ἐπηρεασμός Diod.);
2) не могущий бежать (δοῦλος Plut.).
