χρυσοχαίτης: Difference between revisions
Δεινότερον οὐδὲν ἄλλο μητρυιᾶς κακόν → Nulla est noverca pestis exitalior → Kein schlimmres Übel gibt's als eine Stiefmutter
(1b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chrysochaitis | |Transliteration C=chrysochaitis | ||
|Beta Code=xrusoxai/ths | |Beta Code=xrusoxai/ths | ||
|Definition=ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[golden-haired]], of Apollo, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>2.16</span>; Dor. nom. χρῡσό-τᾱς, <span class="bibl">Limen.4</span>; of Eros, <span class="title">Anacreont.</span>41.12.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 16:01, 1 July 2020
English (LSJ)
ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ,
A golden-haired, of Apollo, Pi.P.2.16; Dor. nom. χρῡσό-τᾱς, Limen.4; of Eros, Anacreont.41.12.
German (Pape)
[Seite 1383] ὁ, mit goldenem Haupthaare; Beiwort des Apollo, Pind. Ol. 14, 10; Ἔρως, Anacr. 41, 12.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσοχαίτης: ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, ὁ ἔχων χρυσῆν χαίτην δηλ. κόμην, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Πινδ. Π. 2. 29· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρεόντ. 41. 12· - θηλ. -χαιτις, ιδος, Θεοδ. Προδρ. Ἐπιστ. ἐν Notices et Extraits τ. 6, σ. 542.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
à la chevelure d’or.
Étymologie: χρυσός, χαίτη.
Greek Monolingual
-ου, ὁ, θηλ. χρυσόχαιτις, -αίτιδος, ΜΑ, και ποιητ. τ. χρυσοχαῑτα και χρυσοχαίτας Α
αυτός που έχει χρυσά μαλλιά («Ἔρως ὁ χρυσοχαίτας», Ανακρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -χαίτης (< χαίτη), πρβλ. μελαγ-χαίτης].
Greek Monotonic
χρῡσοχαίτης: ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, αυτός που έχει χρυσή χαίτη, κόμη, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
χρῡσοχαίτης: ου adj. m златогривый, златокудрый (Ἀπόλλων Pind.; Ἔρως Anacr.).
Middle Liddell
golden-haired, Pind.