κρημνοβάτης

English (LSJ)

[ᾰ], ου, Dor. -ᾱς, ὁ,    A climber of steeps, Πάν AP9.142, cf. Polyaen.4.3.29.    2 rope-dancer, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

κρημνοβάτης: -ου, ὁ, ὁ περιπατῶν ἐπάνω εἰς κρημνούς, Πὰν Ἀνθ. Π. 9. 142, πρβλ. Πολύαιν. 4. 3, 29· ‒ θηλ. κρημνοβάτις, ιδος, Τζέτζ. εἰς Ἰλ. Η. 842. 2) σχοινοβάτης, Ἡσύχ. ΙΙ. ὁ μεταχειριζόμενος ἀπόκρημνα ῥήματα, κομπορρήμων, κρημνο-βάτης ἐπέων Γρηγ. Ναζ. Ποιήμ. 10, 80.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 qui gravit des lieux escarpés;
2 fig. qui aime l’emphase, l’enflure.
Étymologie: κρημνός, βαίνω.

Greek Monolingual

ο (AM κρημνοβάτης, Α δωρ. τ. κρημνοβάτας)
αυτός που αναρριχάται ή που ζει σε γκρεμούς
μσν.-αρχ.
αυτός που λέει μεγάλα λόγια, στομφώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κρημνός + -βάτης (< βαίνω), πρβλ. σχοινο-βάτης, υπνοβάτης].

Greek Monotonic

κρημνοβάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, αυτός που περπατά πάνω στους γκρεμούς, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

κρημνοβάτης: ου (ᾰ) ὁ блуждающий по кручам (Πάν Anth.).

Middle Liddell

κρημνο-βά˘της, ου,
a haunter of steeps, Anth.