ἐπεγγελάω: Difference between revisions
εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter
(1ab) |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epeggelao | |Transliteration C=epeggelao | ||
|Beta Code=e)peggela/w | |Beta Code=e)peggela/w | ||
|Definition=fut. <b class="b3">-άσομαι</b>, Ep. iterative <span class="sense" | |Definition=fut. <b class="b3">-άσομαι</b>, Ep. iterative <span class="sense"> <span class="bld">A</span> ἐπεγγελάασκε <span class="bibl">Q.S.14.397</span>: <b class="b2">—laugh at, exult over</b>, τινί <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>989</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>2.4.27</span>; κατά τινος <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span> 969</span>; ταῖς συμφοραῖς τινῶν <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>11.6.10</span>: abs., <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>454</span>, <span class="bibl">Aeschin.2.182</span>, <span class="bibl">Phld.<span class="title">Mort.</span>20</span>; ἐπεγγελόωσα <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>2.303</span>: c. acc. cogn., ὑβριστήν τινα γέλωτα <span class="bibl">Aristaenet.2.6</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 19:10, 12 December 2020
English (LSJ)
fut. -άσομαι, Ep. iterative A ἐπεγγελάασκε Q.S.14.397: —laugh at, exult over, τινί S.Aj.989, X.An.2.4.27; κατά τινος S.Aj. 969; ταῖς συμφοραῖς τινῶν J.AJ11.6.10: abs., S.Aj.454, Aeschin.2.182, Phld.Mort.20; ἐπεγγελόωσα Opp.H.2.303: c. acc. cogn., ὑβριστήν τινα γέλωτα Aristaenet.2.6.
German (Pape)
[Seite 908] (s. γελάω), verlachen, verspotten; τινί, Soph. Ai. 989; Xen. An. 2, 4, 27; absol., Aesch. 2, 182 u. Sp., wie Plut. C. Graech. 12; κατά τινος, Soph. Ai. 969; τινός, Poll. 8, 77.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπεγγελάω: μέλλ. -άσομαι, γελῶ ἐπί τινι, περιγελῶ, ἐπισκώπτω, Λατ. irridere, φιλοῦσι πάντες κειμένοις ἐπεγγελᾶν Σοφ. Αἴ. 989, Ξεν. Ἀν. 2. 4, 27· τί δῆτα τοῦδ’ ἐπεγγελῷεν ἂν κάτα; Σοφ. Αἴ. 969 (ἔνθα ὁ Ἐλμσλ. τοῦδ’ ἂν ἐγγελῷεν ἄν κάτα ἴδε σημ. Jebb καὶ πρβλ. ἐγγελάω)· ἀπολ., αὐτόθι 454, Αἰσχίν. 52. 28.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
rire de, se moquer de, τινι.
Étymologie: ἐπί, ἐγγελάω.
Greek Monotonic
ἐπεγγελάω: μέλ. -άσομαι, περιγελώ, κοροϊδεύω, χαίρομαι, θριαμβολογώ έναντι κάποιου, με δοτ., σε Σοφ., Ξεν.· κατά τινος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπεγγελάω: насмехаться, издеваться (τινι Soph., Xen., Plut. и κατά τινος Soph.; ἐχθροῦ πρόσωπον ἐπεγγελῶντος Aeschin.).
Middle Liddell
fut. άσομαι
to laugh at, exult over a person, c. dat., Soph., Xen.; κατά τινος Soph.