ἰδιογνώμων: Difference between revisions
Μὴ κρῖν' ὁρῶν τὸ κάλλος, ἀλλὰ τὸν τρόπον → Mores in arbitrando, non faciem vide → Nach dem Charakter, nicht nach Schönheit urteile
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=idiognomon | |Transliteration C=idiognomon | ||
|Beta Code=i)diognw/mwn | |Beta Code=i)diognw/mwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"> | |Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"><span class="bld">A</span> <b class="b2">holding one's own opinion</b>, Hp.Aër.24, <span class="bibl">Phryn.Com.18</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1151b12</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:52, 1 January 2021
English (LSJ)
ον, gen. ονος, A holding one's own opinion, Hp.Aër.24, Phryn.Com.18, Arist.EN1151b12.
German (Pape)
[Seite 1236] ον, nach eigenem Sinne verfahrend, eigensinnig; Phryn. com. B. A. 345, 2; Arist. Nic. Eth. 7, 9, 3 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἰδιογνώμων: -ον, ὁ πράττων ἢ ἐνεργῶν κατ’ ἰδίαν γνώμην, αὐτογνώμων, ἰδιότροπος, Ἱππ. π. Ἀέρ. 295, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ» 1, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 9, 3.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui a son opinion particulière, qui pense par soi-même.
Étymologie: ἴδιος, γνώμή.
Greek Monolingual
ἰδιογνώμων, -ον (Α)
αυτός που ενεργεί σύμφωνα με τη δική του γνώμη, χωρίς να επηρεάζεται από κανέναν άλλον.
επίρρ...
ἰδιογνωμόνως (ΑΜ)
μσν.
αυθόρμητα
αρχ.
με ξεχωριστή, με προσωπική γνώμη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο- + -γνωμων (< γνώμων < γιγνώσκω), πρβλ. ευ-γνώμων, ισχυρο-γνώμων.
Greek Monotonic
ἰδιογνώμων: -ον, αυτός που πράττει ή ενεργεί βάσει της δικής του βούλησης, της προσωπικής του γνώμης, αυτόγνωμος, αυτόβουλος, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
ἰδιογνώμων: 2, gen. ονος (ῐδ) держащийся собственного мнения, не отступающий от собственных взглядов Arst.
Middle Liddell
holding one's own opinion, Arist.
