γεωτόμος: Difference between revisions
μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν → Oh! my soul do not aspire to eternal life, but exhaust the limits of the possible. | Do not yearn, O my soul, for immortal life! Use to the utmost the skill that is yours. | Do not, my soul, strive for the life of the immortals, but exhaust the practical means at your disposal.
(1a) |
m (LSJ2 replacement) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ2 | |||
|Full diacritics=γεωτόμος | |||
|Medium diacritics=γεωτόμος | |||
|Low diacritics=γεωτόμος | |||
|Capitals=ΓΕΩΤΟΜΟΣ | |||
|Transliteration A=geōtómos | |||
|Transliteration B=geōtomos | |||
|Transliteration C=geotomos | |||
|Beta Code=gewto/mos | |||
|Definition=ον, [[cutting the ground]], [[ὅπλον]] ''AP'' 10.101 (Bian.). | |||
}} | |||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0488.png Seite 488]] die Erde aufreißend, pflügend, [[ὅπλον]] Bian. (X, 101); ὁ, Ep. ad. 229 (IX, 741). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0488.png Seite 488]] die Erde aufreißend, pflügend, [[ὅπλον]] Bian. (X, 101); ὁ, Ep. ad. 229 (IX, 741). | ||
Revision as of 11:02, 31 January 2021
English (LSJ)
ον, cutting the ground, ὅπλον AP 10.101 (Bian.).
German (Pape)
[Seite 488] die Erde aufreißend, pflügend, ὅπλον Bian. (X, 101); ὁ, Ep. ad. 229 (IX, 741).
Greek (Liddell-Scott)
γεωτόμος: -ον, ὁ κόπτων, ἀνοίγων τὸ ἔδαφος, γεωργῶν, Ἀνθ. II. 10. 101.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fend la terre ; qui cultive, laboure.
Étymologie: γῆ, τέμνω.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): γειοτόμος A.R.1.687, Opp.C.1.137, Nonn.D.2.411, 6.375, 37.400
que rotura la tierra, ἄροτρον A.R.l.c., Opp.l.c., ὅπλον AP 10.101 (Bianor), τρίαινα Nonn.D.2.411, cf. 6.375, ῥεέθρῳ ὄμβρου γειοτόμοιο ῥάχις κοιλαίνετο γαίης Nonn.D.37.400
•subst. ὁ γ. labrador, AP 9.741.
Greek Monolingual
γεωτόμος, -ον (Α)
αυτός που οργώνει τη γη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γεω - (< γη) + -τόμος < τόμος < τέμνω (πρβλ. βαλλαντιοτόμος, υλατόμος].
Greek Monotonic
γεωτόμος: -ον (τέμνω), αυτός που σκάβει, ανοίγει το έδαφος, που οργώνει, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
γεωτόμος: II ὁ землепашец, пахарь Anth.
роющий землю, пашущий (ὅπλον Anth.).
