λύπημα: Difference between revisions

From LSJ

Θησαυρός ἐστι τῶν κακῶν κακὴ γυνή → Ingens mali thesaurus est mulier mala → Ein Schatz an allem Schlechten ist ein schlechtes Weib

Menander, Monostichoi, 233
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "ὑμῑν" to "ὑμῖν")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-ήματος και -ημάτου, το (Α [[λύπημα]], -ήματος) [[λυπώ]]<br /><b>1.</b> [[λύπη]], [[θλίψη]], [[πόνος]] («[[πολλά]] δὲ καὶ τῶν δειλοτάτων καὶ ἀσθενεστάτων λυπήμασί τε καὶ φόβοις καὶ ἐκταράττεται καὶ παροξύνεται», Δίων Κάσσ.)<br /><b>2.</b> [[αντικείμενο]] λύπης (α. «λυπήσου, λυπήσου, έγινα του λυπημάτου» — λέγεται για όσους δυστυχούν εξαιτίας της υπερβολικής καλοσύνης τους, παροιμ.<br />β. «ᾗ δ' ἔχω, φίλαι, λυτήριον [[λύπημα]], τῇ δ' ὑμῑν φράσω», <b>Σοφ.</b>).
|mltxt=-ήματος και -ημάτου, το (Α [[λύπημα]], -ήματος) [[λυπώ]]<br /><b>1.</b> [[λύπη]], [[θλίψη]], [[πόνος]] («[[πολλά]] δὲ καὶ τῶν δειλοτάτων καὶ ἀσθενεστάτων λυπήμασί τε καὶ φόβοις καὶ ἐκταράττεται καὶ παροξύνεται», Δίων Κάσσ.)<br /><b>2.</b> [[αντικείμενο]] λύπης (α. «λυπήσου, λυπήσου, έγινα του λυπημάτου» — λέγεται για όσους δυστυχούν εξαιτίας της υπερβολικής καλοσύνης τους, παροιμ.<br />β. «ᾗ δ' ἔχω, φίλαι, λυτήριον [[λύπημα]], τῇ δ' ὑμῖν φράσω», <b>Σοφ.</b>).
}}
}}
{{lsm
{{lsm

Revision as of 06:42, 28 March 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λῡπημα Medium diacritics: λύπημα Low diacritics: λύπημα Capitals: ΛΥΠΗΜΑ
Transliteration A: lýpēma Transliteration B: lypēma Transliteration C: lypima Beta Code: lu/phma

English (LSJ)

ατος, τό, A pain, Antipho Soph.49 (pl.), D.C.55.17, f.l. in S.Tr.554.

German (Pape)

[Seite 70] τό, Kränkung, Schmerz; ἔχω Soph. Trach. 551; D. C. 55. 17.

Greek (Liddell-Scott)

λύπημα: τό, πόνος, θλῖψις, λύπη, Δίων Κ. 55. 17· περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Τρ. 554 λυτήριον λύπημα ἴδε λυτήριος.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
sujet d’affliction.
Étymologie: λυπέω.

Greek Monolingual

-ήματος και -ημάτου, το (Α λύπημα, -ήματος) λυπώ
1. λύπη, θλίψη, πόνοςπολλά δὲ καὶ τῶν δειλοτάτων καὶ ἀσθενεστάτων λυπήμασί τε καὶ φόβοις καὶ ἐκταράττεται καὶ παροξύνεται», Δίων Κάσσ.)
2. αντικείμενο λύπης (α. «λυπήσου, λυπήσου, έγινα του λυπημάτου» — λέγεται για όσους δυστυχούν εξαιτίας της υπερβολικής καλοσύνης τους, παροιμ.
β. «ᾗ δ' ἔχω, φίλαι, λυτήριον λύπημα, τῇ δ' ὑμῖν φράσω», Σοφ.).

Greek Monotonic

λύπημα: -ατος, τό (λυπέω), πόνος, θλίψη, άλγος, πικρία, σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

λύπημα: ατος (ῡ) τό огорчение, печаль, скорбь (λ. ἔχειν Soph.).

Middle Liddell

λυπέω
pain, Soph.