προπερισπάω: Difference between revisions

From LSJ

Κενῆς δὲ δόξης οὐδὲν ἀθλιώτερον → Nihil est inani gloria infelicius → Als leerer Ruhm jedoch ist nichts unseliger

Menander, Monostichoi, 289
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1")
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ")
 
(8 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=properispao
|Transliteration C=properispao
|Beta Code=properispa/w
|Beta Code=properispa/w
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">circumflex the penultimate</b>, Gal.18(2).518 (Pass.), Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>21</span>, etc.; <b class="b3">προπερισπώμενον, τό,</b> [[a word circumflexed on the penultimate]], Hdn. Gr.<span class="bibl">1.10</span> (pl.). Adv. <b class="b3">προπερισπωμένως</b> [[circumflexed on the penultimate]], Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Av.</span>1655</span>, etc.</span>
|Definition=<span class="bld">A</span> [[circumflex]] the [[penultimate]], Gal.18(2).518 (Pass.), Sch.Ar.Eq.21, etc.; [[προπερισπώμενον]], τό, a [[word]] [[circumflexed]] on the [[penultimate]], Hdn. Gr.1.10 (pl.). Adv. [[προπερισπωμένως]] [[circumflexed]] on the [[penultimate]], Sch.Ar.Av.1655, etc.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''προπερισπάω''': θέτω περισπωμένην ἐπὶ τῆς παραληγούσης, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 21, κλπ.· ῥημ. ἐπίθ. [[περισπαστέον]], δεῖ προπερισπᾶν, ὁ αὐτ. εἰς Εἰρ. 1, κτλ.· ― προπερισπώμενον, τό, [[λέξις]] ἔχουσα περισπωμένην ἐν τῇ παραληγούσῃ, ἐπίρρ. προπερισπωμένως, [[μετὰ]] περισπωμένης ἐπὶ τῆς παραληγούσης, ὁ αὐτ. ἐν Ὄρν. 1655, κτλ.
|lstext='''προπερισπάω''': θέτω περισπωμένην ἐπὶ τῆς παραληγούσης, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 21, κλπ.· ῥημ. ἐπίθ. [[περισπαστέον]], δεῖ προπερισπᾶν, ὁ αὐτ. εἰς Εἰρ. 1, κτλ.· ― προπερισπώμενον, τό, [[λέξις]] ἔχουσα περισπωμένην ἐν τῇ παραληγούσῃ, ἐπίρρ. προπερισπωμένως, μετὰ περισπωμένης ἐπὶ τῆς παραληγούσης, ὁ αὐτ. ἐν Ὄρν. 1655, κτλ.
}}
{{grml
|mltxt=[[προπερισπῶ]], [[προπερισπάω]], ΝΑ<br /><b>γραμμ.</b> [[τονίζω]] με [[περισπωμένη]] την [[παραλήγουσα]] [[λέξη]]ς<br /><b>νεοελλ.</b><br />(η μτχ. μέσ. ενεστ.) [[προπερισπώμενος]], -<i>ένη</i>, -<i>ο</i><br />αυτός που παίρνει [[περισπωμένη]] στην [[παραλήγουσα]] («[[προπερισπώμενη]] [[λέξη]]» — [[λέξη]] που τονίζεται με [[περισπωμένη]] στην [[παραλήγουσα]] σε [[αντιδιαστολή]] [[προς]] την [[περισπώμενη]], η οποία παίρνει [[περισπωμένη]] στη [[λήγουσα]])<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> τὸ [[προπερισπώμενον]]<br />[[λέξη]] που τονίζεται με [[περισπωμένη]] στην [[παραλήγουσα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[προ]]- <span style="color: red;">+</span> [[περισπῶ]] «[[τονίζω]] με [[περισπωμένη]]»].
}}
}}

Latest revision as of 12:10, 20 April 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προπερισπάω Medium diacritics: προπερισπάω Low diacritics: προπερισπάω Capitals: ΠΡΟΠΕΡΙΣΠΑΩ
Transliteration A: properispáō Transliteration B: properispaō Transliteration C: properispao Beta Code: properispa/w

English (LSJ)

A circumflex the penultimate, Gal.18(2).518 (Pass.), Sch.Ar.Eq.21, etc.; προπερισπώμενον, τό, a word circumflexed on the penultimate, Hdn. Gr.1.10 (pl.). Adv. προπερισπωμένως circumflexed on the penultimate, Sch.Ar.Av.1655, etc.

German (Pape)

[Seite 739] (s. σπάω), vor od. vorher herumziehen. Bei den Gramm. = den Circumflex auf die vorletzte Sylbe setzen, προπερισπασθήσεται, Schol. Il. 4, 46; dah. προπερισπώμενον, ein Wort mit dem Circumflex auf der vorletzten Sylbe, u. adv. προπερισπωμένως, mit dem Circumflex auf der vorletzten Salbe bezeichnet, Scholl.

Greek (Liddell-Scott)

προπερισπάω: θέτω περισπωμένην ἐπὶ τῆς παραληγούσης, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 21, κλπ.· ῥημ. ἐπίθ. περισπαστέον, δεῖ προπερισπᾶν, ὁ αὐτ. εἰς Εἰρ. 1, κτλ.· ― προπερισπώμενον, τό, λέξις ἔχουσα περισπωμένην ἐν τῇ παραληγούσῃ, ἐπίρρ. προπερισπωμένως, μετὰ περισπωμένης ἐπὶ τῆς παραληγούσης, ὁ αὐτ. ἐν Ὄρν. 1655, κτλ.

Greek Monolingual

προπερισπῶ, προπερισπάω, ΝΑ
γραμμ. τονίζω με περισπωμένη την παραλήγουσα λέξης
νεοελλ.
(η μτχ. μέσ. ενεστ.) προπερισπώμενος, -ένη, -ο
αυτός που παίρνει περισπωμένη στην παραλήγουσαπροπερισπώμενη λέξη» — λέξη που τονίζεται με περισπωμένη στην παραλήγουσα σε αντιδιαστολή προς την περισπώμενη, η οποία παίρνει περισπωμένη στη λήγουσα)
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ προπερισπώμενον
λέξη που τονίζεται με περισπωμένη στην παραλήγουσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προ- + περισπῶ «τονίζω με περισπωμένη»].