κλαδεύω: Difference between revisions
Τῆς ἐπιμελείας πάντα δοῦλα γίγνεται → Sunt cuncta ubique famula diligentiae → In der Sorgfalt Sklavendienst tritt alles ein
m (LSJ2 replacement) |
m (Text replacement - "δεῑ" to "δεῖ") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(AM [[κλαδεύω]])<br />[[κόβω]] τα περιττά κλαδιά δέντρου ή θάμνου για [[τόνωση]] και πλούσια [[καρποφορία]] ( | |mltxt=(AM [[κλαδεύω]])<br />[[κόβω]] τα περιττά κλαδιά δέντρου ή θάμνου για [[τόνωση]] και πλούσια [[καρποφορία]] («κλαδεῦσαι δεῖ, σκάψαι, ἀναδῆσαι», Κλήμ.)<br /><b>νεοελ.</b><br /><b>1.</b> <b>μτφ.</b> [[χτυπώ]] κάποιον [[δυνατά]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> [[σφάζω]], [[αποκεφαλίζω]], [[σκοτώνω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κλάδος]] (Ι).<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <i>κλάδε</i>(<i>υ</i>)<i>μα</i>, [[κλάδευσις]], [[κλαδευτήρι]](<i>ον</i>), [[κλαδευτής]]<br /><b>μσν.</b><br />[[κλαδεία]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[κλαδεμός]], [[κλαδευτικός]], [[κλαδευτός]], [[κλάδος]] (II).<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> [[αποκλαδεύω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><i>ακροκλαδεύω</i>, <i>καλοκλαδεύω</i>, [[κοντοκλαδεύω]], <i>ξανακλαδεύω</i>, [[παρακλαδεύω]], <i>πολυκλαδεύω</i>, <i>χαμοκλαδεύω</i>]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 08:49, 27 May 2022
English (LSJ)
prune vines, Artem. 1.51, Gp. 3.14, Epigr. in Rev.Phil. 19.178; condemned by Phryn. 149.
German (Pape)
[Seite 1445] die jungen Schößlinge, Zweige der Bäume, bes. des Weinstocks abbrechen, beschneiden; Artem. 1, 51; Clem. Al. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κλᾰδεύω: ὡς καὶ νῦν, Ἀρτεμίδ. 1. 51, Κλήμ. Ἀλ. 341, Γεωπ. 3. 14.
Greek Monolingual
(AM κλαδεύω)
κόβω τα περιττά κλαδιά δέντρου ή θάμνου για τόνωση και πλούσια καρποφορία («κλαδεῦσαι δεῖ, σκάψαι, ἀναδῆσαι», Κλήμ.)
νεοελ.
1. μτφ. χτυπώ κάποιον δυνατά
2. μτφ. σφάζω, αποκεφαλίζω, σκοτώνω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλάδος (Ι).
ΠΑΡ. κλάδε(υ)μα, κλάδευσις, κλαδευτήρι(ον), κλαδευτής
μσν.
κλαδεία
νεοελλ.
κλαδεμός, κλαδευτικός, κλαδευτός, κλάδος (II).
ΣΥΝΘ. αποκλαδεύω
νεοελλ.
ακροκλαδεύω, καλοκλαδεύω, κοντοκλαδεύω, ξανακλαδεύω, παρακλαδεύω, πολυκλαδεύω, χαμοκλαδεύω].
