ἐρημαῖος: Difference between revisions
ἐπὶ ξυροῦ γὰρ ἀκμῆς ἔχεται ἡμῖν τὰ πρήγματα → our affairs are balanced on a razor's edge, our affairs are set upon the razor's edge
m (Text replacement - " ;" to ";") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐρημαῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> безлюдный, пустынный, безмолвный ([[νύξ]] Emped.; αἰπόλια Anth.);<br /><b class="num">2)</b> лишенный (τινος Anth.). | |elrutext='''ἐρημαῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> безлюдный, пустынный, безмолвный ([[νύξ]] Emped.; αἰπόλια Anth.);<br /><b class="num">2)</b> [[лишенный]] (τινος Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἐρημαῖος]], η, ον poet. for [[ἐρῆμος]]<br />[[desolate]], [[solitary]], Mosch.: c. gen. [[bereft]] of, Anth. | |mdlsjtxt=[[ἐρημαῖος]], η, ον poet. for [[ἐρῆμος]]<br />[[desolate]], [[solitary]], Mosch.: c. gen. [[bereft]] of, Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:50, 19 August 2022
English (LSJ)
η, ον, poet. for ἐρῆμος, A desolate, solitary, Mosch.3.21, A.R.2.672, etc.; silent, νύξ Emp.49; deserted, νεοσσοί A.R.4.1298 : c. gen., reft of, AP9.439 (Crin.).
German (Pape)
[Seite 1026] p. = ἔρημος, νύξ, Emped. 185 u. öfter sp. D., wie Hosch. 3, 21. 63; αἰπόλια, Anton. ep. (IX, 102); ξύλοχος, Coluth. 42; Ap. Rh. öfter; τινός, beraubt, Crinag. 35 (IX, 439).
Greek (Liddell-Scott)
ἐρημαῖος: -α, -ον, ποιητ. ἀντὶ ἐρῆμος, ἔρημος, κοινῶς «ἔρμος», «ὁλομόναχος», Μόσχ. 3. 21, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 672, κτλ.· σιωπηλός νὺξ Ἐμπεδ. 252· ἐγκαταλελειμμένος, νεοσσοὶ Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1298: μετὰ γεν., ἐστερημένος τινός, Ἀνθ. Π. 9. 439.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 désert, solitaire;
2 privé de, gén..
Étymologie: ἔρημος.
Greek Monolingual
ἐρημαῖος, -η, -ον, ποιητ. τ. του ἐρῆμος (AM) έρημος
1. έρημος, ολομόναχος, μοναχικός («ἐρημαίη νῆσος», Απολλ. Ρόδ.)
2. εγκαταλελειμμένος
3. στερημένος από κάτι
4. αυτός που προκαλεί το αίσθημα της ερημιάς, της μοναξιάς, σιωπηλός («ἐρημαίη νύξ», Εμπ.).
Greek Monotonic
ἐρημαῖος: -α, -ον, ποιητ. αντί ἐρῆμος, απομακρυσμένος, ολομόναχος, ερημωμένος, ακατοίκητος, παραμελημένος, ερημίτης, σε Μόσχ.· με γεν., στερημένος από, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἐρημαῖος:
1) безлюдный, пустынный, безмолвный (νύξ Emped.; αἰπόλια Anth.);
2) лишенный (τινος Anth.).
Middle Liddell
ἐρημαῖος, η, ον poet. for ἐρῆμος
desolate, solitary, Mosch.: c. gen. bereft of, Anth.
