κτήνος: Difference between revisions
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
m (Text replacement - "εῑον" to "εῖον") |
|||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και [[χτήνος]], το (AM [[κτῆνος]], Μ και κτῆνο[ν] και κτηνό[ν] και χθηνόν και χτῆνο και χτηνόν)<br />ζώο κατοικίδιο, ζώο γαλακτοφόρο ή φορτηγό (α. «οὐδὲν ἦν λαμβάνειν εἰ μὴ ὗς ἢ | |mltxt=και [[χτήνος]], το (AM [[κτῆνος]], Μ και κτῆνο[ν] και κτηνό[ν] και χθηνόν και χτῆνο και χτηνόν)<br />ζώο κατοικίδιο, ζώο γαλακτοφόρο ή φορτηγό (α. «οὐδὲν ἦν λαμβάνειν εἰ μὴ ὗς ἢ βοῦς ἢ [[ἄλλο]] τι [[κτῆνος]] τὸ πῡρ διαπεφευγός», <b>Ξεν.</b><br />β. «ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ [[ἴδιον]] [[κτῆνος]] ἤγαγεν αὐτὸν ἐς πανδοχεῖον», ΚΔ)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) <b>υβριστ.</b> [[άνθρωπος]] [[χωρίς]] κανένα ευγενές [[κίνητρο]], [[βάναυσος]], [[αγροίκος]], [[σκληρός]], [[κακοήθης]], [[απάνθρωπος]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>συν. στον πληθ.</b> <i>τὰ κτήνη</i>, -<i>εα</i><br />αγέλες, κοπάδια ζώων («κτήνεά τε γὰρ τά θύσιμα [[πάντα]] τρισχίλια ἔθυσε», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>κτη</i>- ([[πρβλ]]. <i>ἐ</i>-<i>κτή</i>-<i>θην</i> παθ. αόρ. του <i>κτῶμαι</i>) <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>νος</i> ([[πρβλ]]. [[δάνος]], [[τέμενος]])]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:22, 24 August 2022
Greek Monolingual
και χτήνος, το (AM κτῆνος, Μ και κτῆνο[ν] και κτηνό[ν] και χθηνόν και χτῆνο και χτηνόν)
ζώο κατοικίδιο, ζώο γαλακτοφόρο ή φορτηγό (α. «οὐδὲν ἦν λαμβάνειν εἰ μὴ ὗς ἢ βοῦς ἢ ἄλλο τι κτῆνος τὸ πῡρ διαπεφευγός», Ξεν.
β. «ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν ἐς πανδοχεῖον», ΚΔ)
νεοελλ.
μτφ. (για πρόσ.) υβριστ. άνθρωπος χωρίς κανένα ευγενές κίνητρο, βάναυσος, αγροίκος, σκληρός, κακοήθης, απάνθρωπος
μσν.-αρχ.
συν. στον πληθ. τὰ κτήνη, -εα
αγέλες, κοπάδια ζώων («κτήνεά τε γὰρ τά θύσιμα πάντα τρισχίλια ἔθυσε», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κτη- (πρβλ. ἐ-κτή-θην παθ. αόρ. του κτῶμαι) + επίθημα -νος (πρβλ. δάνος, τέμενος)].
