κακοθάνατος: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1300.png Seite 1300]] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als [[κακοθάνατος]] erklärt wurde. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1300.png Seite 1300]] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als [[κακοθάνατος]] erklärt wurde. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui meurt misérablement.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[θάνατος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κᾰκοθάνᾰτος''': -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C. | |lstext='''κᾰκοθάνᾰτος''': -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 21:15, 1 October 2022
English (LSJ)
[θᾰ], ον, dying miserably, Plu.2.22c (as expl. of ῥιγεδανός), cf. Vett.Val. 128.19, Sch.E.Hipp.1143.
German (Pape)
[Seite 1300] schlimm, unglücklich sterbend; schlimmen Tod bringend, wie nach Plut. de aud. poet. 5 ῥιγεδανὴ Ἑλένη von Einigen als κακοθάνατος erklärt wurde.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui meurt misérablement.
Étymologie: κακός, θάνατος.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκοθάνᾰτος: -ον, ἀποθνήσκων κακῶς ἢ ἀθλίως, Πλούτ. 2. 22C.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α κακοθάνατος, -ον)
αυτός που πεθαίνει με βασανιστικό, με κακό θάνατο
νεοελλ.
(ως κατάρα) που είθε να έχει κακό θάνατο («είδες τον κακοθάνατο τί έκανε στον πατέρα του;»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -θάνατος (< θάνατος), πρβλ. ετοιμοθάνατος, ισοθάνατος.
Russian (Dvoretsky)
κακοθάνᾰτος: причиняющий трагическую смерть (Ἑλένη Plut.).
