πρόστροπος: Difference between revisions
m (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0784.png Seite 784]] zugewendet, bes. mit Flehen gewendet, τινός, an Einen, Soph. Phil. 762; vgl. ἱκετεύομέν σε πάντες οἵδε πρόστροποι, O. R. 41; einzeln in sp. Prosa, wie [[προστρόπαιος]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0784.png Seite 784]] zugewendet, bes. mit Flehen gewendet, τινός, an Einen, Soph. Phil. 762; vgl. ἱκετεύομέν σε πάντες οἵδε πρόστροποι, O. R. 41; einzeln in sp. Prosa, wie [[προστρόπαιος]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />suppliant : τινος SOPH qui supplie qqn.<br />'''Étymologie:''' [[προστρέπω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πρόστροπος''': -ον, ([[προστρέπω]]) ὁ [[ἐστραμμένος]] [[πρός]] τινα ἢ [[πρός]] τι· [[ὅθεν]] ὡς τὸ [[προστρόπαιος]], [[ἱκέτης]], τινος Σοφ. Φιλ. 773· ἀπολ., ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 41. ΙΙ. κατηραμένος, Φώτ. ἔν λ. [[προστρόπαιος]]. | |lstext='''πρόστροπος''': -ον, ([[προστρέπω]]) ὁ [[ἐστραμμένος]] [[πρός]] τινα ἢ [[πρός]] τι· [[ὅθεν]] ὡς τὸ [[προστρόπαιος]], [[ἱκέτης]], τινος Σοφ. Φιλ. 773· ἀπολ., ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 41. ΙΙ. κατηραμένος, Φώτ. ἔν λ. [[προστρόπαιος]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 08:46, 2 October 2022
English (LSJ)
ὁ,= A προστρόπαιος 1.1, suppliant, τινος S.Ph.773: abs., Id.OT41. II accursed, Phot. s.v. προστρόπαιος.
German (Pape)
[Seite 784] zugewendet, bes. mit Flehen gewendet, τινός, an Einen, Soph. Phil. 762; vgl. ἱκετεύομέν σε πάντες οἵδε πρόστροποι, O. R. 41; einzeln in sp. Prosa, wie προστρόπαιος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
suppliant : τινος SOPH qui supplie qqn.
Étymologie: προστρέπω.
Greek (Liddell-Scott)
πρόστροπος: -ον, (προστρέπω) ὁ ἐστραμμένος πρός τινα ἢ πρός τι· ὅθεν ὡς τὸ προστρόπαιος, ἱκέτης, τινος Σοφ. Φιλ. 773· ἀπολ., ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 41. ΙΙ. κατηραμένος, Φώτ. ἔν λ. προστρόπαιος.
Greek Monolingual
ὁ, Α προστρέπω
1. ο προστρόπαιος
2. (κατά τον Φώτ.) «κατηραμένος».
Greek Monotonic
πρόστροπος: -ον (προστρέπω), όπως το προστρόπαιος, ικέτης, τινος, σε Σοφ.· απόλ., στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
πρόστροπος: Soph. = προστρόπαιος I.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πρόστροπος -ον [~ προστρόπαιος] smekend; Soph. OT 41; subst. smekeling. Soph. Ph. 773.
Middle Liddell
πρόστροπος, ον, προστρέπω
like προστρόπαιος, a suppliant, τινος Soph.; absol., Soph.
