ὑστερόπους: Difference between revisions
Νέος ὢν ἀκούειν τῶν γεραιτέρων θέλε → Audi libenter, ipse adhuc iuvenis, senes → Als junger Mann hör' gerne auf die Älteren
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=u(stero/pous | |Beta Code=u(stero/pous | ||
|Definition=ὁ, ἡ, neut. πουν, gen. ποδος, [[coming late]], ὑ. βοηθῶ <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span>326</span> (lyr.); ὑ. Νέμεσις <span class="title">AP</span>12.229 (Strat.); Ἐρινύς <span class="bibl">Orph.<span class="title">A.</span>1164</span>. | |Definition=ὁ, ἡ, neut. πουν, gen. ποδος, [[coming late]], ὑ. βοηθῶ <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span>326</span> (lyr.); ὑ. Νέμεσις <span class="title">AP</span>12.229 (Strat.); Ἐρινύς <span class="bibl">Orph.<span class="title">A.</span>1164</span>. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ους, ουν ; <i>gén.</i> όποδος<br />au pied tardif, lent.<br />'''Étymologie:''' [[ὕστερος]], [[πούς]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑστερόπους''': ὁ, ἡ, οὐδ. -πουν, ὁ ἐρχόμενος [[ὕστερον]], ἀργά, ὑστ. βοηθῶ Ἀριστοφ. Λυσ. 326· ὑστ. Νέμεσις Ἀνθ. Παλατ. 12. 229· Ἐρινὺς Ὀρφ. Ἀργον. 1162 (1169). | |lstext='''ὑστερόπους''': ὁ, ἡ, οὐδ. -πουν, ὁ ἐρχόμενος [[ὕστερον]], ἀργά, ὑστ. βοηθῶ Ἀριστοφ. Λυσ. 326· ὑστ. Νέμεσις Ἀνθ. Παλατ. 12. 229· Ἐρινὺς Ὀρφ. Ἀργον. 1162 (1169). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 18:30, 2 October 2022
English (LSJ)
ὁ, ἡ, neut. πουν, gen. ποδος, coming late, ὑ. βοηθῶ Ar.Lys.326 (lyr.); ὑ. Νέμεσις AP12.229 (Strat.); Ἐρινύς Orph.A.1164.
French (Bailly abrégé)
ους, ουν ; gén. όποδος
au pied tardif, lent.
Étymologie: ὕστερος, πούς.
Greek (Liddell-Scott)
ὑστερόπους: ὁ, ἡ, οὐδ. -πουν, ὁ ἐρχόμενος ὕστερον, ἀργά, ὑστ. βοηθῶ Ἀριστοφ. Λυσ. 326· ὑστ. Νέμεσις Ἀνθ. Παλατ. 12. 229· Ἐρινὺς Ὀρφ. Ἀργον. 1162 (1169).
Greek Monolingual
-ουν, Α
αυτός που έρχεται κατόπιν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕστερος + -πους (< πούς, ποδός), πρβλ. ἰσχυρό-πους].
Greek Monotonic
ὑστερόπους: ὁ, ἡ, ουδ. -πουν, αυτός που έρχεται αργά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ὑστερόπους: 2, gen. ποδος
1) медлительный, неторопливый (Νέμεσις Anth.);
2) запаздывающий: μῶν ὑ. βοηθῶ; Arph. неужели я опоздал с помощью?