ὠρυθμός: Difference between revisions
Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις ἐπ' ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων οἳ παραδόξως ἀλαζονεύονται, μηδὲ τὰ κοινὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιτελεῖν δυνάμενοι → One would use this fable for those who give themselves unreasonable airs, but can't handle everyday life (Aesop 40)
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=w)ruqmo/s | |Beta Code=w)ruqmo/s | ||
|Definition=ὁ, [[a howling]], of dogs, ὠρυθμοῖς ὑλάει <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>4.219</span> (but distinguished from [[ὑλακή]] 'barking' by <span class="bibl">Q.S.14.287</span>); of a lion, [[roaring]], <span class="bibl">Theoc. 25.217</span> ([[varia lectio|v.l.]] [[ὠρυγμοῖ]]) | |Definition=ὁ, [[a howling]], of dogs, ὠρυθμοῖς ὑλάει <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>4.219</span> (but distinguished from [[ὑλακή]] 'barking' by <span class="bibl">Q.S.14.287</span>); of a lion, [[roaring]], <span class="bibl">Theoc. 25.217</span> ([[varia lectio|v.l.]] [[ὠρυγμοῖ]]) | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> hurlement (de chien);<br /><b>2</b> rugissement (de lion).<br />'''Étymologie:''' [[ὠρύω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὠρυθμός''': ὁ, ὠρυγμός, [[ὠρυγή]], «οὔρλιασμα», ὠρυθμοῖς ὑλάει Ὀππ. Κυνηγ. 4. 219· ἐπὶ λέοντος, [[βρυχηθμός]], Θεόκρ. 25. 217. | |lstext='''ὠρυθμός''': ὁ, ὠρυγμός, [[ὠρυγή]], «οὔρλιασμα», ὠρυθμοῖς ὑλάει Ὀππ. Κυνηγ. 4. 219· ἐπὶ λέοντος, [[βρυχηθμός]], Θεόκρ. 25. 217. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 18:35, 2 October 2022
English (LSJ)
ὁ, a howling, of dogs, ὠρυθμοῖς ὑλάει Opp.C.4.219 (but distinguished from ὑλακή 'barking' by Q.S.14.287); of a lion, roaring, Theoc. 25.217 (v.l. ὠρυγμοῖ)
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 hurlement (de chien);
2 rugissement (de lion).
Étymologie: ὠρύω.
Greek (Liddell-Scott)
ὠρυθμός: ὁ, ὠρυγμός, ὠρυγή, «οὔρλιασμα», ὠρυθμοῖς ὑλάει Ὀππ. Κυνηγ. 4. 219· ἐπὶ λέοντος, βρυχηθμός, Θεόκρ. 25. 217.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. ὠρυγμός, ωρυγή
2. (για λιοντάρι) βρυχηθμός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠρύομαι + επίθημα -θμός (πρβλ. βρυχη-θμός)].
Greek Monotonic
ὠρυθμός: ὁ, ουρλιαχτό, μουγκρητό, βρυχηθμός (λέγεται για λιοντάρι), σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ὠρυθμός: ὁ Theocr. = ὠρυγή.
