γαύρωμα: Difference between revisions
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 19: | Line 19: | ||
|btext=ατος (τό) :<br />sujet d'orgueil.<br />'''Étymologie:''' [[γαυρόομαι]]. | |btext=ατος (τό) :<br />sujet d'orgueil.<br />'''Étymologie:''' [[γαυρόομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=[[γαύρωμα]] -ατος, τό [[γαυρόω]] bron van trots:. κενὸν... [[γαύρωμα]] een ijdele bron van trots Eur. Tr. 1250. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''γαύρωμα:''' ατος τό предмет гордости, слава: κενὸν γ. Eur. тщеславие. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[γαυρόομαι]]<br />a [[subject]] for [[boasting]], Eur. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 28: | Line 34: | ||
|lsmtext='''γαύρωμα:''' τό ([[γαυρόομαι]]), [[αιτία]] υπερηφάνειας, σε Ευρ. | |lsmtext='''γαύρωμα:''' τό ([[γαυρόομαι]]), [[αιτία]] υπερηφάνειας, σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''γαύρωμα''': τό, τό ἐφ’ ᾧ τις ἐπαίρεται, [[αἰτία]] ὑπερηφανίας, Εὐρ. Τρῳ. 1250, Ἀριστείδ. 2. 394. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[boasting]] | |woodrun=[[boasting]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:00, 2 October 2022
English (LSJ)
ατος, τό, subject for boasting, E.Tr.1250, Aristid.Or.28(49).124.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
objeto o motivo de orgullo E.Tr.1250, Aristid.Or.28.124.
German (Pape)
[Seite 476] τό, das worauf man stolz ist, Prunk, Eur. Tr. 1250.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
sujet d'orgueil.
Étymologie: γαυρόομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γαύρωμα -ατος, τό γαυρόω bron van trots:. κενὸν... γαύρωμα een ijdele bron van trots Eur. Tr. 1250.
Russian (Dvoretsky)
γαύρωμα: ατος τό предмет гордости, слава: κενὸν γ. Eur. тщеславие.
Middle Liddell
γαυρόομαι
a subject for boasting, Eur.
Greek Monolingual
το (Α)
αυτό για το οποίο υπερηφανεύεται κάποιος, το καύχημα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γαυρούμαι
το ενεργητικό μεταβιβαστικό γαυρώ είναι μεταγενέστερο].
Greek Monotonic
γαύρωμα: τό (γαυρόομαι), αιτία υπερηφάνειας, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
γαύρωμα: τό, τό ἐφ’ ᾧ τις ἐπαίρεται, αἰτία ὑπερηφανίας, Εὐρ. Τρῳ. 1250, Ἀριστείδ. 2. 394.
