καρφηρός: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ά, όν :<br />fait de brins de paille, fait de menus morceaux de bois sec (nid).<br />'''Étymologie:''' [[κάρφος]]. | |btext=ά, όν :<br />fait de brins de paille, fait de menus morceaux de bois sec (nid).<br />'''Étymologie:''' [[κάρφος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=καρφηρός -ή -όν [κάρφος] gemaakt van takjes. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''καρφηρός:''' [[сделанный из сухих соломинок]] (εὐναῖαι Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''καρφηρός:''' -ά, -όν, αυτός που είναι φτιαγμένος από ξερά καλάμια, σε Ευρ. | |lsmtext='''καρφηρός:''' -ά, -όν, αυτός που είναι φτιαγμένος από ξερά καλάμια, σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''καρφηρός''': -ά, -όν, ([[κάρφος]]) ἐκ ξηρῶν καρφῶν, εὐναῖαι καρφηραί, φωλεαὶ (πρβλ. [[καρφίτης]]), Εὐρ. Ἴων 172· ὁ Ἡσύχ. ἔχει: καρφυραὶ (ὡς οὐσιαστ.) καὶ ἑρμηνεύει: «νοσσιαί. θάμνοι», καὶ «[[καρφυραί]]· αἱ ἐκ ξηρῶν ξύλων γινόμεναι κοῖται. Εὐριπ. Ἴωνι». | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[καρφηρός]], ή, όν<br />of dry [[straw]], Eur. [from [[κάρφος]] | |mdlsjtxt=[[καρφηρός]], ή, όν<br />of dry [[straw]], Eur. [from [[κάρφος]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:25, 2 October 2022
English (LSJ)
ά, όν, (κάρφος) of dry straw, εὐναῖαι καρφηραί nests, E.Ion172:—misquoted as καρφυραί, Hsch.; cf. καρπυραί.
German (Pape)
[Seite 1331] von dürren Aehren, Halmen; εὐναίας καρφηρὰς θήσων Eur. Ion 173, wo Hesych. καρφυράς las u. αἱ ἐκ τῶν ξηρῶν ξύλων γενόμεναι κοῖται erkl.
French (Bailly abrégé)
ά, όν :
fait de brins de paille, fait de menus morceaux de bois sec (nid).
Étymologie: κάρφος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καρφηρός -ή -όν [κάρφος] gemaakt van takjes.
Russian (Dvoretsky)
καρφηρός: сделанный из сухих соломинок (εὐναῖαι Eur.).
Greek Monolingual
καρφηρός, -ά, -όν (Α)
αυτός που έχει κατασκευαστεί από άχυρα («εὐναῖαι καρφυραί» — οι φωλιές, Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κάρφος, τὸ + κατάλ. -ηρός].
Greek Monotonic
καρφηρός: -ά, -όν, αυτός που είναι φτιαγμένος από ξερά καλάμια, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
καρφηρός: -ά, -όν, (κάρφος) ἐκ ξηρῶν καρφῶν, εὐναῖαι καρφηραί, φωλεαὶ (πρβλ. καρφίτης), Εὐρ. Ἴων 172· ὁ Ἡσύχ. ἔχει: καρφυραὶ (ὡς οὐσιαστ.) καὶ ἑρμηνεύει: «νοσσιαί. θάμνοι», καὶ «καρφυραί· αἱ ἐκ ξηρῶν ξύλων γινόμεναι κοῖται. Εὐριπ. Ἴωνι».
