κοτήεις: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=ήεσσα, ῆεν;<br />irrité ; vindicatif.<br />'''Étymologie:''' [[κότος]]. | |btext=ήεσσα, ῆεν;<br />irrité ; vindicatif.<br />'''Étymologie:''' [[κότος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κοτήεις -εσσα -εν [κότος] wrok koesterend. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κοτήεις:''' ήεσσα, ῆεν разгневанный, раздраженный ([[θεός]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κοτήεις:''' -εσσα, -εν, οργισμένος, [[φθονερός]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''κοτήεις:''' -εσσα, -εν, οργισμένος, [[φθονερός]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κοτήεις''': εσσα, εν, ὀργίλως διακείμενος, «θυμωμένος», θεὸς Ἰλ. Ε. 191. Μόνον Ἐπικ. ― Καθ’ Ἡσύχ. «[[κοτήεις]] [[στέφανος]] ἐξ ἐλαίας, ἢ ὀργίλως διακείμενος». | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[κοτήεις]], εσσα, εν<br />[[wrathful]], [[jealous]], Il. | |mdlsjtxt=[[κοτήεις]], εσσα, εν<br />[[wrathful]], [[jealous]], Il. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:05, 2 October 2022
English (LSJ)
εσσα, εν, wrathful, jealous, θεός Il.5.191, cf. A.D.Adv.189.12.
French (Bailly abrégé)
ήεσσα, ῆεν;
irrité ; vindicatif.
Étymologie: κότος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κοτήεις -εσσα -εν [κότος] wrok koesterend.
Russian (Dvoretsky)
κοτήεις: ήεσσα, ῆεν разгневанный, раздраженный (θεός Hom.).
English (Autenrieth)
wrathful, Il. 5.191†.
Greek Monolingual
κοτήεις και κοτόεις, -εσσα, -εν (Α)
γεμάτος οργή και έχθρα, οργισμένος, φθονερός, εκδικητικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κότος «οργή, έχθρα» + επίθημα -ήεις / -όεις (πρβλ. δενδρ-ήεις / κυκλ-όεις)].
Greek Monotonic
κοτήεις: -εσσα, -εν, οργισμένος, φθονερός, σε Ομήρ. Ιλ.
Greek (Liddell-Scott)
κοτήεις: εσσα, εν, ὀργίλως διακείμενος, «θυμωμένος», θεὸς Ἰλ. Ε. 191. Μόνον Ἐπικ. ― Καθ’ Ἡσύχ. «κοτήεις στέφανος ἐξ ἐλαίας, ἢ ὀργίλως διακείμενος».
