πλαταγή: Difference between revisions
Γυνὴ δὲ χρηστὴ πηδάλιόν ἐστ' οἰκίας → Honesta mulier est gubernaculum domus → Des Hauses Steuerruder ist die brave Frau
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />cliquette, sorte de castagnette.<br />'''Étymologie:''' [[πλατύς]]. | |btext=ῆς (ἡ) :<br />cliquette, sorte de castagnette.<br />'''Étymologie:''' [[πλατύς]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πλαταγή -ῆς, ἡ [πλαταγέω] castagnette. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πλᾰτᾰγή:''' ἡ [[трещотка]] Arst., Diod., Anth. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''πλᾰτᾰγή:''' ἡ ([[πλατάσσω]]), [[κρότος]], [[θόρυβος]], σε Αριστ. | |lsmtext='''πλᾰτᾰγή:''' ἡ ([[πλατάσσω]]), [[κρότος]], [[θόρυβος]], σε Αριστ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πλᾰτᾰγή''': ἡ, ([[πλατάσσω]]) [[κρότος]], [[θόρυβος]], Ἑλλάνικ. 61, Φερεκύδ. 32, Ἀριστ. Πολιτικ. 8. 6, 2 ([[ἔνθα]] ἴδε Göttling), πρβλ. Ἀνθ. Π. 6. 309. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=πλᾰτᾰγή, ἡ, [[πλατάσσω]]<br />a [[rattle]], Arist. | |mdlsjtxt=πλᾰτᾰγή, ἡ, [[πλατάσσω]]<br />a [[rattle]], Arist. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:25, 2 October 2022
English (LSJ)
ἡ, rattle, Hellanic.104 (a J., Pherecyd. 72 J.; ἡ Ἁρχύτου π. Arist.Pol.1340b26; π. χαλκείη, πυξινέη, A.R.2.1055, AP6.309 (Leon.).
German (Pape)
[Seite 626] ἡ, das Klatschen, jedes Geräusch, das durch das Zusammenschlagen zweier breiter Körper entsteht, bes. die Klapper, Arist. pol. 8, 6, D. Sic. 4, 13, χαλκῆ, mit der Herakles die stymphalischen Vögel verscheuchte, Schol. Ap. Rh. 2, 1057; vgl. Leon. Tar. 33 (VII, 309).
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
cliquette, sorte de castagnette.
Étymologie: πλατύς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πλαταγή -ῆς, ἡ [πλαταγέω] castagnette.
Russian (Dvoretsky)
πλᾰτᾰγή: ἡ трещотка Arst., Diod., Anth.
Greek Monolingual
η, ΝΑ
ήχος, κρότος που παράγεται από τη σύγκρουση δύο πλατιών σωμάτων, πάταγος
αρχ.
είδος αθύρματος το οποίο παράγει χαρακτηριστικό κρότο όταν το χτυπάει κανείς.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. του ρ. πλαταγῶ].
Greek Monotonic
πλᾰτᾰγή: ἡ (πλατάσσω), κρότος, θόρυβος, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
πλᾰτᾰγή: ἡ, (πλατάσσω) κρότος, θόρυβος, Ἑλλάνικ. 61, Φερεκύδ. 32, Ἀριστ. Πολιτικ. 8. 6, 2 (ἔνθα ἴδε Göttling), πρβλ. Ἀνθ. Π. 6. 309.
