ποινάτωρ: Difference between revisions
From LSJ
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ορος (ὁ) :<br />qui punit, vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]]. | |btext=ορος (ὁ) :<br />qui punit, vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=ποινάτωρ -ορος, ὁ [ποινή] wreker. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ποινάτωρ:''' ορος (ᾱ) ὁ каратель, мститель Aesch., Eur. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ποινάτωρ:''' [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, [[εκδικητής]], [[τιμωρός]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''ποινάτωρ:''' [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, [[εκδικητής]], [[τιμωρός]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ποινάτωρ''': [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, [[τιμωρός]], [[τιμωρητικός]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 1281, Εὐρ. Ἠλ. 23. 268. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ποινά]]¯τωρ, ορος, ὁ, ἡ,<br />an [[avenger]], [[punisher]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[ποινά]]¯τωρ, ορος, ὁ, ἡ,<br />an [[avenger]], [[punisher]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:35, 2 October 2022
English (LSJ)
[ᾱ], ορος, ὁ, ἡ, avenger, punisher, A.Ag.1281, E.El.23,268.
German (Pape)
[Seite 651] ορος, ὁ, Strafer, Rächer, Verfolger, Aesch. Ag. 1254 Eur. El. 23.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποινάτωρ -ορος, ὁ [ποινή] wreker.
Russian (Dvoretsky)
ποινάτωρ: ορος (ᾱ) ὁ каратель, мститель Aesch., Eur.
Greek Monolingual
-ορος, ὁ, ἡ, Α
(δωρ. τ.) ποινήτωρ, τιμωρός, εκδικητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινῶμαι + επίθημα -τωρ (πρβλ. θηρά-τωρ, γεννή-τωρ)].
Greek Monotonic
ποινάτωρ: [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, εκδικητής, τιμωρός, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
ποινάτωρ: [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, τιμωρός, τιμωρητικός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1281, Εὐρ. Ἠλ. 23. 268.
