πολυπότης: Difference between revisions
νύμφην τ' ἄνυμφον παρθένον τ' ἀπάρθενον → wife unwed and virgin that is no virgin | bride that is no bride, virgin that is virgin no more | virgin wife and widowed maid | unwed bride and ravished virgin
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />grand buveur.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[πίνω]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />grand buveur.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[πίνω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πολυπότης -ου, ὁ [πολύς, πίνω] overmatig drinker. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πολυπότης:''' ион. πουλυπότης 2 много пьющий Plut., Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πολῠπότης:''' Επικ. πουλυ-, -ου, ὁ, [[σκληρός]] [[πότης]], [[δεινός]] στην [[οινοποσία]], σε Ανθ. | |lsmtext='''πολῠπότης:''' Επικ. πουλυ-, -ου, ὁ, [[σκληρός]] [[πότης]], [[δεινός]] στην [[οινοποσία]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=a [[hard]] drinker, Anth. | |mdlsjtxt=a [[hard]] drinker, Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 23:40, 2 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, (πίνω) hard drinker, Hp.Aër.4, Ath.10.442f, Cass.Pr.48; poet. πουλ- AP9.524.17:—fem. πολῠ-πότῐς, ῐδος, Ael.VH2.41.
German (Pape)
[Seite 669] ὁ, der Vieltrinker; Pol. 33, 14, 1; Plut. Cim. 4; in poet. Form πουλυπότης, Hymn. in Bacch. (IX, 524, 17).
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
grand buveur.
Étymologie: πολύς, πίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυπότης -ου, ὁ [πολύς, πίνω] overmatig drinker.
Russian (Dvoretsky)
πολυπότης: ион. πουλυπότης 2 много пьющий Plut., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
πολῠπότης: -ου, ὁ, (πίνω) ὁ πίνων πολὺν οἶνον, Θεοπόμπ. Ἱστ. 149· ποιητ. πουλ-, Ἀνθ. Π. 9. 524, 17· ― θηλ. πολῠπότῐς, ῐδος, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 2. 41.
Greek Monolingual
και επικ. τ. πουλυπότης, ο, θηλ. πολυπότις, -ιδος, Α
αυτός που πίνει πολύ κρασί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + πότης (< θ. ποτού πίνω, πρβλ. πόσις, πόμα), πρβλ. οινοπότης.
Greek Monotonic
πολῠπότης: Επικ. πουλυ-, -ου, ὁ, σκληρός πότης, δεινός στην οινοποσία, σε Ανθ.
Middle Liddell
a hard drinker, Anth.
