ἀκώλυτος: Difference between revisions
Τὸ κέρδος ἡγοῦ κέρδος, ἂν δίκαιον ᾖ → Lucrum esse lucrum crede, si iustum est lucrum → Gewinn sei dir Gewinn, wenn er auf Recht beruht
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />non empêché, libre.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[κωλύω]]. | |btext=ος, ον :<br />non empêché, libre.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[κωλύω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[ἀκώλυτος]] -ον [ἀ-, [[κωλύω]] ongehinderd, vrij. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκώλῡτος:''' [[беспрепятственный]] ([[ἔξοδος]] Luc.): τὸ πρός τι ἀκώλυτον Plut. беспрепятственный доступ к чему-л. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀκώλῡτος:''' -ον ([[κωλύω]]), αυτός που δεν εμποδίζεται, δεν παρακωλύεται, σε Λουκ.· επίρρ. <i>-τως</i>, σε Πλάτ. | |lsmtext='''ἀκώλῡτος:''' -ον ([[κωλύω]]), αυτός που δεν εμποδίζεται, δεν παρακωλύεται, σε Λουκ.· επίρρ. <i>-τως</i>, σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[κωλύω]]<br />unhindered, Luc.: adv. -τως, Plat. | |mdlsjtxt=[[κωλύω]]<br />unhindered, Luc.: adv. -τως, Plat. | ||
}} | }} |
Revision as of 10:56, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, unhindered, Luc.Tim.18; τύχη, of death, Epigr.Gr. 149.8 (Rhenea), etc. Adv. -τως Pl.Cra.415d, Chrysipp.Stoic.2.269, Str.17.1.25, Act.Ap.28.31, etc.; γλῶσσα ἀ. ῥέουσα Procop.Ep. 46; also ἀκωλυτί [Democr.] in Fabr.Bibl.4.338.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no impedido o estorbado, exento de obstáculos πνεῦμα LXX Sap.7.23, ἔξοδος Luc.Tim.18, cf. SEG 46.1669.10 (Hierápolis II/III d.C.), εἴσοδος Hdn.1.13.1, cf. A.D.Synt.277.22
•fig. del bien, Plu.2.137e, del libre albedrío, Arr.Epict.3.3.10, 1.4.18, cf. Dam.in Phlb.154
•que carece de trabas o impedimento ἡ χρῆσις ... τοῦ μνημείου ISmyrna 212.5.
2 que no puede ser impedido, ineluctable ἀκώλυτοι (ἐστί) γὰρ οἱ μαινόμενοι pues a los locos no se les puede impedir (el impulso hacia lo que desean), Artem.3.42, τύχη de la muerte GVI 662.8 (Renea II/I a.C.).
II adv. -ως sin impedimento, sin trabas Pl.Cra.415d, Chrysipp.Stoic.2.269, Str.17.1.25, Act.Ap.28.31, SB 7444.11 (I d.C.), Anon.Lond.20.44, Arr.Epict.3.12.4, IStratonikeia 202.29 (II d.C.), PAbinn.62.16 (IV d.C.), PFlor.93.24 (VI d.C.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non empêché, libre.
Étymologie: ἀ, κωλύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀκώλυτος -ον [ἀ-, κωλύω ongehinderd, vrij.
Russian (Dvoretsky)
ἀκώλῡτος: беспрепятственный (ἔξοδος Luc.): τὸ πρός τι ἀκώλυτον Plut. беспрепятственный доступ к чему-л.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκώλῡτος: -ον, ὁ μὴ κωλυόμενος, Λουκ. Τίμ. 18, Συλλ. Ἐπιγρ. 2321. 8, κτλ. - Ἐπίρρ. -τως, Πλάτ. Κρατ. 415D· ὡσαύτως ἀκωλυτί, Δημόκρ. ἐν τῇ Φαβρικίου Βιβλιοθ. 4. 338.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκώλυτος, -ον)
αυτός που δεν κωλύεται, ο ανεμπόδιστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερ. + κωλυτός < κωλύω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀκωλυτί].
Greek Monotonic
ἀκώλῡτος: -ον (κωλύω), αυτός που δεν εμποδίζεται, δεν παρακωλύεται, σε Λουκ.· επίρρ. -τως, σε Πλάτ.
Middle Liddell
κωλύω
unhindered, Luc.: adv. -τως, Plat.