ἐπακουός: Difference between revisions

From LSJ

ἔνδον γὰρ ἁνὴρ ἄρτι τυγχάνει, κάρα στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ξιφοκτόνους → yes, the man is now inside, his face and hands that have slaughtered with the sword dripping with sweat

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ός, όν :<br />qui prête l'oreile à, qui écoute, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἐπακούω]].
|btext=ός, όν :<br />qui prête l'oreile à, qui écoute, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἐπακούω]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπᾰκουός:''' [[слушающий]], [[внемлющий]] (τινος Hes.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἐπᾰκουός:''' -όν, [[επιμελής]], με γεν., σε Ησίοδ.
|lsmtext='''ἐπᾰκουός:''' -όν, [[επιμελής]], με γεν., σε Ησίοδ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπᾰκουός:''' [[слушающий]], [[внемлющий]] (τινος Hes.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ἐπᾰκουός, όν<br />[[attentive]] to, c. gen., Hes. [from ἐπᾰκούω]
|mdlsjtxt=ἐπᾰκουός, όν<br />[[attentive]] to, c. gen., Hes. [from ἐπᾰκούω]
}}
}}

Revision as of 19:35, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπᾰκουός Medium diacritics: ἐπακουός Low diacritics: επακουός Capitals: ΕΠΑΚΟΥΟΣ
Transliteration A: epakouós Transliteration B: epakouos Transliteration C: epakouos Beta Code: e)pakouo/s

English (LSJ)

όν, attentive to, c. gen., ἀγορῆς ἐπακουὸν ἐόντα Hes.Op. 29, cf. Call.Fr.236; cf. ἐπηκοος.

German (Pape)

[Seite 897] zuhörend; τινός, Hes. O. 29; Callim. frg. 236. Vgl. ἐπήκοος.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui prête l'oreile à, qui écoute, gén..
Étymologie: ἐπακούω.

Russian (Dvoretsky)

ἐπᾰκουός: слушающий, внемлющий (τινος Hes.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπᾰκουός: -όν, (ἐπακούω), ἀκροατής, ἀγορῆς ἐπακουὸν ἐόντα, ἀκροατὴν τῶν διαδικασιῶν ἐν τῇ ἀγορᾷ ἔνθα ἐγίνοντο αἱ δίκαι, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 29, πρβλ. Καλλ. Ἀποσπ. 236˙ ἀλλαχοῦ ἐπήκοος.

Greek Monolingual

ἐπακουός, -όν (Α) ακούω
1. (με γεν.) προσεκτικός, προσηλωμένος ακροατής («ἀγορῆς ἐπακουόν ἐόντα», Ησίοδ.)
2. επήκοος.
-η, -ο
δημδ. τ. αντί υπάκουος.

Greek Monotonic

ἐπᾰκουός: -όν, επιμελής, με γεν., σε Ησίοδ.

Middle Liddell

ἐπᾰκουός, όν
attentive to, c. gen., Hes. [from ἐπᾰκούω]