Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

succlamo: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(3)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=succlamo succlamare, succlamavi, succlamatus V :: shout in response (to)
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>suc-clāmo</b>: ([[subc]]-), āvi, ātum, 1, v. a.,<br /><b>I</b> to [[call]] or [[cry]] [[out]], to [[shout]], [[exclaim]] [[after]] or in [[reply]] to [[any]] [[thing]] (not in Cic. or Cæs.); [[with]] obj.-[[clause]]: haec Virginio vociferanti succlamabat [[multitudo]], nec illius dolori nec suae libertati se defuturos, Liv. 3, 50, 10: [[quidam]] ausi sunt mediā ex contione succlamare: Abite [[hinc]], ne, etc., id. 44, 45; cf.: si esset libera haec [[civitas]], non [[tibi]] succlamassent, id. 6, 40: cum [[centuria]] fre quens succlamasset, [[nihil]] se mutare sententiae, etc., id. 26, 22, 8: cui [[dicto]], Val. Max. 6, 2, 3.—Impers. [[pass]].: succlamatum est, et [[frequenter]] a militibus Ventidianis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: ad hoc cum succlamatum est, Liv. 10, 25; 21, 18; 42, 53. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Pass.: publicā succlamatus invidiā, cried [[out]] [[against]], Quint. Decl. 18, 9: omnium maledictis succlamatus, id. ib. 19, 3.
|lshtext=<b>suc-clāmo</b>: ([[subc]]-), āvi, ātum, 1, v. a.,<br /><b>I</b> to [[call]] or [[cry]] [[out]], to [[shout]], [[exclaim]] [[after]] or in [[reply]] to [[any]] [[thing]] (not in Cic. or Cæs.); [[with]] obj.-[[clause]]: haec Virginio vociferanti succlamabat [[multitudo]], nec illius dolori nec suae libertati se defuturos, Liv. 3, 50, 10: [[quidam]] ausi sunt mediā ex contione succlamare: Abite [[hinc]], ne, etc., id. 44, 45; cf.: si esset libera haec [[civitas]], non [[tibi]] succlamassent, id. 6, 40: cum [[centuria]] fre quens succlamasset, [[nihil]] se mutare sententiae, etc., id. 26, 22, 8: cui [[dicto]], Val. Max. 6, 2, 3.—Impers. [[pass]].: succlamatum est, et [[frequenter]] a militibus Ventidianis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: ad hoc cum succlamatum est, Liv. 10, 25; 21, 18; 42, 53. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Pass.: publicā succlamatus invidiā, cried [[out]] [[against]], Quint. Decl. 18, 9: omnium maledictis succlamatus, id. ib. 19, 3.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=succlāmo ([[sub]]-clāmo), āvi, ātum, āre, [[darauf]] [[zurufen]], -[[zuschreien]], alci, Liv. u.a.: [[dicto]] alci, Val. Max.: cum adiecisset: ›si [[quid]] [[huic]] accĭderit, quem in [[eius]] locum substituitis?‹ succlamavit universa [[contio]], ›Te, Q. Catule!‹ Vell.: impers., succlamatum est, [[Brut]]. in Cic. ep. u. Liv.: [[mit]] folg. Acc. u. Infin., cum succlamasset [[nihil]] se mutare sententiae, Liv.: unā voce succlamarunt Constantinum vinci [[non]] posse, Lact. – [[Passiv]], publicā [[succlamatus]] invidiā, Ps. Quint. decl. 18, 9: [[succlamatus]] omnium maledictis, ibid. 19, 3.
|georg=succlāmo ([[sub]]-clāmo), āvi, ātum, āre, [[darauf]] [[zurufen]], -[[zuschreien]], alci, Liv. u.a.: [[dicto]] alci, Val. Max.: cum adiecisset: ›si [[quid]] [[huic]] accĭderit, quem in [[eius]] locum substituitis?‹ succlamavit universa [[contio]], ›Te, Q. Catule!‹ Vell.: impers., succlamatum est, [[Brut]]. in Cic. ep. u. Liv.: [[mit]] folg. Acc. u. Infin., cum succlamasset [[nihil]] se mutare sententiae, Liv.: unā voce succlamarunt Constantinum vinci [[non]] posse, Lact. – [[Passiv]], publicā [[succlamatus]] invidiā, Ps. Quint. decl. 18, 9: [[succlamatus]] omnium maledictis, ibid. 19, 3.
}}
{{LaEn
|lnetxt=succlamo succlamare, succlamavi, succlamatus V :: shout in response (to)
}}
}}

Revision as of 15:30, 19 October 2022

Latin > English

succlamo succlamare, succlamavi, succlamatus V :: shout in response (to)

Latin > English (Lewis & Short)

suc-clāmo: (subc-), āvi, ātum, 1, v. a.,
I to call or cry out, to shout, exclaim after or in reply to any thing (not in Cic. or Cæs.); with obj.-clause: haec Virginio vociferanti succlamabat multitudo, nec illius dolori nec suae libertati se defuturos, Liv. 3, 50, 10: quidam ausi sunt mediā ex contione succlamare: Abite hinc, ne, etc., id. 44, 45; cf.: si esset libera haec civitas, non tibi succlamassent, id. 6, 40: cum centuria fre quens succlamasset, nihil se mutare sententiae, etc., id. 26, 22, 8: cui dicto, Val. Max. 6, 2, 3.—Impers. pass.: succlamatum est, et frequenter a militibus Ventidianis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: ad hoc cum succlamatum est, Liv. 10, 25; 21, 18; 42, 53. —
   (b)    Pass.: publicā succlamatus invidiā, cried out against, Quint. Decl. 18, 9: omnium maledictis succlamatus, id. ib. 19, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

succlāmō,¹⁴ āvī, ātum, āre, intr., crier à la suite, en réponse : Liv. 26, 22, 8 ; 30, 42, 20 etc. || alicui Liv. 3, 50, 10, crier en réponse à qqn || [pass. impers.] succlamatum est Brut. d. Cic. Fam. 11, 13, 3, on répondit par des clameurs, cf. Liv. 10, 25 ; 21, 18 || [pass.] succlamatus, objet de clameurs : Ps. Quint. Decl. 18, 9.

Latin > German (Georges)

succlāmo (sub-clāmo), āvi, ātum, āre, darauf zurufen, -zuschreien, alci, Liv. u.a.: dicto alci, Val. Max.: cum adiecisset: ›si quid huic accĭderit, quem in eius locum substituitis?‹ succlamavit universa contio, ›Te, Q. Catule!‹ Vell.: impers., succlamatum est, Brut. in Cic. ep. u. Liv.: mit folg. Acc. u. Infin., cum succlamasset nihil se mutare sententiae, Liv.: unā voce succlamarunt Constantinum vinci non posse, Lact. – Passiv, publicā succlamatus invidiā, Ps. Quint. decl. 18, 9: succlamatus omnium maledictis, ibid. 19, 3.