silentiarius: Difference between revisions
ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ → pleasure, the greatest incitement to evildoing | pleasure, a most mighty lure to evil | pleasure, the great bait to evil
m (Text replacement - "(?s)(==Wikipedia EN==)(\n)(.*)(\n[{=])" to "{{wkpen |wketx=$3 }}$4") |
m (Text replacement - "== \n" to "== ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
|mltxt=ὁ, ΜΑ, [[σιλεντιάριος]] και [[σελεντάριος]] Μ<br />[[αξιωματούχος]] της Αυλής στη [[Ρώμη]] και στην [[Κωνσταντινούπολη]], επιφορτισμένος με την [[τήρηση]] της ησυχίας [[κατά]] την [[παρουσία]] του αυτοκράτορα («σιλεντιάριοι, οἱ βασιλεῖ ἐν παλατίῳ τὰ εἰς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντες», Προκ.). [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> λατ. [[silentiarius]] (<span style="color: red;"><</span> [[silentium]] «[[σιωπή]]»)]. | |mltxt=ὁ, ΜΑ, [[σιλεντιάριος]] και [[σελεντάριος]] Μ<br />[[αξιωματούχος]] της Αυλής στη [[Ρώμη]] και στην [[Κωνσταντινούπολη]], επιφορτισμένος με την [[τήρηση]] της ησυχίας [[κατά]] την [[παρουσία]] του αυτοκράτορα («σιλεντιάριοι, οἱ βασιλεῖ ἐν παλατίῳ τὰ εἰς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντες», Προκ.). [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> λατ. [[silentiarius]] (<span style="color: red;"><</span> [[silentium]] «[[σιωπή]]»)]. | ||
}} | }} | ||
==Wiktionary EN== | ==Wiktionary EN== | ||
[[silentiary]]:<br>1) a person who keeps silent, especially from [[religious]] motives.<br>2) (historical) An official at any of several courts who maintained silence. | [[silentiary]]:<br>1) a person who keeps silent, especially from [[religious]] motives.<br>2) (historical) An official at any of several courts who maintained silence. | ||
{{wkpen | {{wkpen | ||
Revision as of 15:08, 24 October 2022
Latin > English (Lewis & Short)
sĭlentĭārĭus: ii, m. silentium.
I A confidential domestic servant (orig. watching for the domestic silence; cf. Sen. Ep. 47, 3), Salv. Gub. Dei, 4, 3; Inscr. Orell. 2956; 3193; cf. Becker, Gallus, 2, p. 99 (2d. ed.).—
II In the later imperial period, a certain high officer at court, a privy-councillor, Cod. Just. 3, 28, 30 fin.; 15, 62, 25; Inscr. Orell. 3194.
Latin > French (Gaffiot 2016)
sĭlentĭārĭus, ĭī, m. (silentium), esclave qui fait observer le silence aux autres : Salv. Gub. 4, 3 || silentiaire, huissier du palais impérial : Cod. Just. 3, 28, 30.
Latin > German (Georges)
silentiārius, iī, m. (silentium), der Stillegebieter, a) im röm. Privathause, ein Sklave, der darauf zu achten hatte, daß Stille im Hause herrschte u. daß niemand von der ganzen Dienerschaft nur das geringste Geräusch machte (selbst ein Niesen od. Husten wurde sofort mit Stockschlägen bestraft, s. Sen. ep. 47, 3), Salv. de gub. dei 4, 3, 15. Corp. inscr. Lat. 6, 1942. – b) am späteren kaiserlichen Hofe, ein Kammerherr, der für Ruhe u. Ordnung im kaiserlichen Palaste zu sorgen hatte, Cod. Iust. 3, 28, 30 extr. Cod. Theod. 6, 23, 2 sqq. Corp. inscr. Lat. 6, 32003 (ex silentiario).
Greek Monolingual
ὁ, ΜΑ, σιλεντιάριος και σελεντάριος Μ
αξιωματούχος της Αυλής στη Ρώμη και στην Κωνσταντινούπολη, επιφορτισμένος με την τήρηση της ησυχίας κατά την παρουσία του αυτοκράτορα («σιλεντιάριοι, οἱ βασιλεῖ ἐν παλατίῳ τὰ εἰς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντες», Προκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. silentiarius (< silentium «σιωπή»)].
Wiktionary EN
silentiary:
1) a person who keeps silent, especially from religious motives.
2) (historical) An official at any of several courts who maintained silence.
Wikipedia EN
Silentiarius, Hellenized to silentiarios (Greek: σιλεντιάριος) and Anglicized to silentiary, was the Latin title given to a class of courtiers in the Byzantine imperial court, responsible for order and silence (Latin: silentium) in the Great Palace of Constantinople. In the middle Byzantine period (8th–11th centuries), it was transformed into an honorific court title.
Translations
ar: سيلنتريوس; ca: silenciari; de: Silentiarius; en: silentiarius; es: silenciario; fr: silentiaire; it: silenziario; pl: silentiarius; pt: silenciário; ru: силенциарий
