τριοττίς: Difference between revisions
εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (pape replacement) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''τριοττίς''': {triottís}<br />'''See also''': s. [[ὄσσε]].<br />'''Page''' 2,933 | |ftr='''τριοττίς''': {triottís}<br />'''See also''': s. [[ὄσσε]].<br />'''Page''' 2,933 | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ίδος, ἡ, <i>ein Ohr-, Halsgeschmeide mit drei [[daran]] hangenden [[Bommeln]], VLL</i> Vgl. [[τρίγληνος]]. Es scheint [[ursprünglich]] ein Wort mit [[τριοπίς]] zu sein; es wird auch die Form τριόττης [[angeführt]]. Man vgl. das äol. ὄττε, [[ὄττις]], für [[ὄσσε]], [[ὄψις]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:43, 24 November 2022
English (LSJ)
ίδος, ἡ, necklace with three pendants like eyes (cf. τρίγληνος), Hdn.Gr.1.104, Eust.976.36; Dim. τριόττιον, τό, ibid.:— a form τριόττης, ὁ, is also cited in Phot. and EM766.33; and τριοπίς or τρίοπις by Poll.5.98, Sch.BT Il.14.183, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
τριοττίς: -ίδος, ἡ, κυρίως τριόφθαλμος, ὄνομα πόρπης ἢ κοσμήματος (πρβλ. τρίγληνος), Εὐστ. 976, 36, Ἀρκάδ.· ὑποκορ. τριόττιον, τό, Εὐστ. αὐτόθι· - ὡσαύτως μνημονεύεται ὁ τύπος τριόττης, ὁ, παρὰ Φώτ. καὶ τῷ Ἐτυμ. Μεγ.· καὶ τριοπὶς παρὰ Πολυδ. Ε΄, 98. - Καθ’ Ἡσύχ.: «τριοπίς· τριόφθαλμος. ἔνιοι ζῷον ὅμοιον ἀκρίδι. καὶ περιτραχήλιον τρεῖς ἔχον ὀφθαλμοὺς ὑαλοῦς».
Greek Monolingual
-ίδος ή Μ
περιτραχήλι ή σκουλαρίκι με τρεις οπές ή με τρεις πολύτιμους λίθους σε σχήμα οφθαλμού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + ὄσσε, τώ «τα δυο μάτια» + επίθημα -ίς, -ίδος (πρβλ. ψηφίς). Ο τ. εμφανίζει τα χαρακτηριστικά στην αττ. -ττ- αντί τών -σσ- (πρβλ. πλήσσω: πλήττω)].
Frisk Etymology German
τριοττίς: {triottís}
See also: s. ὄσσε.
Page 2,933
German (Pape)
ίδος, ἡ, ein Ohr-, Halsgeschmeide mit drei daran hangenden Bommeln, VLL Vgl. τρίγληνος. Es scheint ursprünglich ein Wort mit τριοπίς zu sein; es wird auch die Form τριόττης angeführt. Man vgl. das äol. ὄττε, ὄττις, für ὄσσε, ὄψις.
