ἀκρότητος: Difference between revisions
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (pape replacement) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκρότητος]] -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που δεν αναδίδει ή δεν μπορεί να αναδώσει κρότο, ο [[αθόρυβος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για τη γη) αυτός που δεν χτυπήθηκε ή δεν πατήθηκε καλά για να γίνει [[σκληρός]], ο [[μαλακός]]<br /><b>2.</b> αυτός που δεν αποδίδει αρμονικό ήχο όταν κρούεται, ο [[παράφωνος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> <i>κροτητὸς</i> <span style="color: red;"><</span> <i>κροτῶ</i>]. | |mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκρότητος]] -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που δεν αναδίδει ή δεν μπορεί να αναδώσει κρότο, ο [[αθόρυβος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για τη γη) αυτός που δεν χτυπήθηκε ή δεν πατήθηκε καλά για να γίνει [[σκληρός]], ο [[μαλακός]]<br /><b>2.</b> αυτός που δεν αποδίδει αρμονικό ήχο όταν κρούεται, ο [[παράφωνος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> <i>κροτητὸς</i> <span style="color: red;"><</span> <i>κροτῶ</i>]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>nicht [[geschlagen]]</i>, γῆ Heliod. 9.8; κύμβαλα com. bei Ath. IV.164 f. <i>die nicht [[zusammen]] [[klingen]]</i>, vgl. Hesych. und <i>B.A</i>. 3.17. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:50, 24 November 2022
English (LSJ)
ον, A not beaten down, Hld.9.8. II not struck together or in unison, μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα Trag.Adesp.93 = Com.Adesp.1254, cf. Phot. s.v. οὐκ ἀποψάλακτος.
Spanish (DGE)
-ον
1 mús. no percutido al unísono, de donde discordante κύμβαλα Trag.Adesp.93, cf. Hsch.
2 no golpeado, no batido γῆ Hld.9.8.2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκρότητος: -ον, ὁ μὴ κτυπηθεὶς ἢ πατηθεὶς καλῶς, περὶ γῆς, Ἡλιόδ. 9.8, ἴδε σημ. Α. Κοραῆ, τόμ. Β΄, σ. 288. ΙΙ. μὴ κτυπηθεὶς συγχρόνως μετά τινος ἄλλου, ἀσύμφωνος, μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα, Κωμ. Ἀνών. ἐν Meineke 4, σ. 606.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκρότητος -ον)
νεοελλ.
αυτός που δεν αναδίδει ή δεν μπορεί να αναδώσει κρότο, ο αθόρυβος
αρχ.
1. (για τη γη) αυτός που δεν χτυπήθηκε ή δεν πατήθηκε καλά για να γίνει σκληρός, ο μαλακός
2. αυτός που δεν αποδίδει αρμονικό ήχο όταν κρούεται, ο παράφωνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κροτητὸς < κροτῶ].
German (Pape)
nicht geschlagen, γῆ Heliod. 9.8; κύμβαλα com. bei Ath. IV.164 f. die nicht zusammen klingen, vgl. Hesych. und B.A. 3.17.
