οἰκιστής: Difference between revisions
οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''οἰκιστής:''' οῦ ὁ<br /><b class="num">1 | |elrutext='''οἰκιστής:''' οῦ ὁ<br /><b class="num">1</b> [[колонизатор]] (νήσων Her., Thuc. etc.);<br /><b class="num">2</b> [[основатель]] (πόλεως Plat., Plut.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 15:05, 25 November 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, colonizer, founder of a city, IG 12.15.30, Hdt.4.159, 6.38, Th.1.24, 3.92, 6.3, etc.; also of those who frame constitutions or charters for a city, Id.3.34, Pl.R.379a; οἱ οἰκισταί = Lat. triumviri coloniae deducendae, App.BC1.24.
German (Pape)
[Seite 301] ὁ, = οἰκιστήρ, Ansiedler, Gründer einer Pflanzstadt, Thuc. 6, 3, νήσων, 1, 4; οἰκισταὶ ἐγένοντο Σπάρτης, Isocr. 4, 61; πόλεως, Plat. Rep. II, 379 a; Sp., wie App.; Luc. Dea Syr. 17.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
c. οἰκιστήρ.
Russian (Dvoretsky)
οἰκιστής: οῦ ὁ
1 колонизатор (νήσων Her., Thuc. etc.);
2 основатель (πόλεως Plat., Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
οἰκιστής: -οῦ, ὁ, ὡς τὸ οἰκιστήρ, ὁ οἰκίζων τόπον τινὰ δι’ ἐποίκων, ὁ ἱδρυτὴς πόλεως, Ἡρόδ. 4. 159, Θουκ. 1. 24., 3. 92., 6. 3, Πλάτ., κτλ.· ἐν Ἀππ. Ἐμφυλ. 1. 24, οἱ οἰκισταὶ εἶναι οἱ παρὰ Ρωμ. triumviri coloniae deducendae.
Greek Monolingual
ο (Α οἰκιστής) οικίζω
αυτός που οικίζει έναν τόπο με εποίκους, ιδρυτής πόλεως ή αποικίας
αρχ.
1. αυτός που καταρτίζει καταστατικούς νόμους για μία πόλη
2. στον πληθ. οἱ οἰκισταί
(στη Ρώμη) οι τρεις άρχοντες, η τριανδρία που επιστατούσαν σε αποικία.
Greek Monotonic
οἰκιστής: -οῦ, ὁ (οἰκίζω), αποικιστής, ιδρυτής μιας πόλης, σε Ηρόδ., Θουκ.
Middle Liddell
οἰκιστής, οῦ, ὁ, οἰκίζω
a coloniser, founder of a city, Hdt., Thuc.
