ἀνάκωλος: Difference between revisions

From LSJ

Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau

Menander, Monostichoi, 132
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἀνάκωλος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[укороченный]], [[короткий]] ([[χιτωνίσκος]] Plut.);<br /><b class="num">2)</b> [[коротконогий]], [[приземистый]] (δρομάδες Diod.).
|elrutext='''ἀνάκωλος:'''<br /><b class="num">1</b> [[укороченный]], [[короткий]] ([[χιτωνίσκος]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[коротконогий]], [[приземистый]] (δρομάδες Diod.).
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 17:15, 25 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνάκωλος Medium diacritics: ἀνάκωλος Low diacritics: ανάκωλος Capitals: ΑΝΑΚΩΛΟΣ
Transliteration A: anákōlos Transliteration B: anakōlos Transliteration C: anakolos Beta Code: a)na/kwlos

English (LSJ)

ον, docked, curtailed, ἀ. χιτωνίσκος a 'cutty sark', short frock, Plu.2.261f, SIG1179.8 (Cnidus); of a camel, short-legged, D.S. 2.54.

Spanish (DGE)

-ον
1 corto ἀνάκωλοι χιτωνίσκων Plu.2.261f, cf. SIG 1179.8 (Cnido).
2 paticorto de un camello, D.S.2.54.

German (Pape)

[Seite 194] abgekürzt, χιτωνίσκος, ein kurzes, bis zu den Knieen reichendes Kleid, Plut. de mul. virt. p. 206; κάμηλος, kurzgestreckt, Diod. Sic. 2, 54.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux jambes courtes, aux membres courts.
Étymologie: ἀνά, κῶλον.

Russian (Dvoretsky)

ἀνάκωλος:
1 укороченный, короткий (χιτωνίσκος Plut.);
2 коротконогий, приземистый (δρομάδες Diod.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀνάκωλος: -ον, κολοβός, βραχύς, «κοντός», ἀν. χιτωνίσκος, ὁ μέχρι γονάτων καταβαίνων, ἀλλαχοῦ ἐπιγονατὶς καλούμενος, Πλούτ. 2. 261F· ἐπὶ καμήλου, βραχυσκελής, Διόδ. 2. 54 (κατὰ τὸν Schneid.).

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀνάκωλος, -ον)
καθισμένος ανάποδα επάνω σε υποζύγιο
αρχ.
βραχύς, κοντός, κολοβός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + -κωλος < κῶλον.